Natuurlijk staan wij weer veel te vroeg in de startblokken. Het is drukkend warm, het zweten is weer begonnen. Wij moeten oppassen dat wij niet teveel gaan ruiken want voordat je het weet mag je niet met het vliegtuig mee.
De taxi voor het vliegveld heeft zich aangemeld, dus gaan.
Wij lopen op het vliegveld zowaar weer bekenden tegen het lijf (José en Gerard- Taman Agung), dus al pratend kunnen wij de wachttijd doden.
Op een enkele bumb en een half uur circelen boven Yogyakarta na, verloopt het vliegen vlekkeloos. Wij ontwaren zowaar vanuit de lucht de lokatie waar Parantritis ligt, ons hoofddoel van deze trip.

Weer een taxi in en op naar ons hotel Inna Grand Malioboro.
Het is een statig hotel met een koloniale historie en heeft in de loop van de tijd wat renovaties en uitbreidingen ondergaan. In de inmense hal verzuip je zowat, gezellig is anders. De kamer is wat gedateerd, maar dat mag wel met een aanbieding van € 35/nacht.
Alcohol is hier niet meer in het openbaar verkrijgbaar, alleen in hotels. Wij drinken dus ons eerste biertje op het terras van het hotel en besluiten hier ook wat te eten, prima.

Tijdens dit relax-moment maken wij kennis met al het beschikbare openbaar vervoer.
Vliegtuigen scheren over, richting landingsbaan, de trein toetert regelmatig luid bij het treinstation hier vlakbij, de betjak's staan voor het hotel, net als de vervanger tw de gemotoriseerde betjak, de bajaj. Verder staan er nog koetsjes met paarden klaar.
Een vloedgolf aan nostalgische gevoelens, én herrie, daalt op ons neer.

Wij lopen nog wat langs de straat en worden al gelijk slachtoffer van de zgn. batikmaffia. Zij beginnen met een leuk praatje, hebben een verre neef in Leiden, of hebben een famielid met als buurman Simon Tahamata. Vervolgens is het vandaag de laatste dag van een expositie, alles moet weg. Enfin, wij mee met zo'n kerel, mooie batik kunstwerken gezien, maar niets gekocht. Het kostte héél wat moeite om hem weer te lozen. De prijs van een batikstuk was inmiddels gezakt van 1.200.000 naar 500.000 roepie. En 100 mtr verder wéér zo'n kerel, balen.
Ik weet overigens nog dat wij hier 40 jaar geleden batikschilderijen hebben gekocht en de naam van die man spookt nog door mijn hoofd, Eddy. Misschien lopen wij hem ook nog wel tegen het lijf 😁

Het weer: droog, redelijk zonnig, 30 grC
Gegeten bij: Inna Grand Malioboro

Geschreven door Beaenleoopreis