Dag 26 - van Boulder naar Greeley
Independence Day, ook wel 4th of July genoemd, is hier een nationale feestdag ter gelegenheid van de aanname van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring op 4 juli 1776. De onafhankelijkheid van Groot-Brittannië werd hierin bevestigd en wordt tegenwoordig vaak geassocieerd met parades, barbecues, picknicks en vuurwerk.
Iedereen is natuurlijk in de ban van dit festijn, zo ook de gemeenschap van Greeley, een stad op 1 1/2 uur rijden van Boulder, waar de hele week al feest gevierd wordt. Onderdeel van dit feest is de jaarlijkse Greeley Stampede, nu ook de finales van de landelijke rodeo kampioenschappen, door Amerikanen bescheiden, wereldkampioenschappen genoemd.0
Aangezien wij nog nooit een rodeo hebben gezien, hebben wij onze vakantie zodanig geplanned dat wij dit evenement kunnen meemaken, kaarten al eind vorig jaar besteld en thuisgestuurd gekregen. Nu maar hopen dat het niet gaat tegenvallen.
Het weer is wederom ideaal met een temperatuur van 30 grC en wij vertrekken in de loop van de ochtend naar Greeley. Eigenlijk hadden wij ook de straatparade nog wel willen meemaken maar die begon al om 09.00u. Als je dan nog een goede staanplaats wilt hebben, moet je wel heel erg vroeg uit de veren en zo fanatiek zijn wij nu ook weer niet.
De reis verloopt soepel ondanks de grote verkeersdrukte, iedereen lijkt onderweg.
Het rodeo stadion ligt in een park waar verder alle feestelijkheden plaatsvinden, het is één grote kermis. Muzikale optredens, eettenten, kermis, marktkramen, noem maar op.
Wij sukkelen nog wat in de hitte rond en eindelijk loopt het tegen 13.00u, het aanvangsstijdstip, dus wij naar binnen. Een Amerikaanse dame vangt ons op, moet natuurlijk weten waar wij vandaan komen, en gelijk hebben wij een streepje voor. Ze komt ons nog achterna met kleine Amerikaanse vlaggen die wij op onze petten prikken, je moet het spel meespelen nietwaar. Het stadion vult zich behoorlijk en het festijn begint.
Er ontwikkelt zich een nationalistisch getinde show met oa het ontvouwen van een enorme Amerikaanse vlag, het zingen van het volkslied en het eren van de Amerikaanse vrouwen en mannen die in het buitenland strijden voor de vrijheid.
Ach, je weet dat dit staat te gebeuren en het heeft ook wel iets; misschien doen wij er zelf wel veel te weinig aan.
Goed, de show begint en een horde koeien, sorry, longhorns vullen de arena zodat wij in de sfeer van het wilde westen komen.
De eerste paarden met cowboys/girls draven rond in een enorme snelheid. Nog wat vlagvertoon, en dan beginnen de wedstrijden.
Die bestaan onder andere uit het zo snel mogelijk ter aarde doen storten van kalveren met behulp van lasso's, of een cowboy springt vanaf het paard in de nek van een forse, maar rap dravende koe en werkt het beest dan zo snel mogelijke tegen de aarde. Diverse voormalige wereldkampioenen treden hierbij op.
Er wordt een variant op de stoelendans gedaan, nu met mens en paard; er volgt een spectaculaire race tegen de klok door mens en paard waarbij er zo snel mogelijk een parkoer moet worden afgelegd.
Voor de kleintjes is er een race op schapen;de uk wordt op de rug van een schaap gezet en moet er dan zo lang mogelijk op blijven zitten terwijl het beest het op een lopen zet.
Het mooiste van de show zijn natuurlijk de dappere cowboys die het wagen om op de rug van een wild bokkend paard of stier gaan zitten.
Voor degenen die hiervan niet op de hoogte zijn, die beesten bokken zo erg omdat de ballen van de ongelukkigen middels een touw fors, héél fors worden afgekneld.
Daar moet je als man toch niet aan denken.......alhoewel sommigen......maar dat is een andere sport, geen rodeo.
De bedoeling is dat er 8 seconden op het beest wordt gezeten en dan zijn er ook nog bonuspunten voor de stijl van berijden te verdienen, en echt waar, degene met de meeste punten wint. Overigens staat er voor de eindoverwinnaars van de landelijke competitie in totaal een prijzenpot van een half miljoen dollar klaar, dus hier moeten wij niet te min over denken.
In eerste instantie zijn onze plaatsen niet al te gunstig en zitten wij ook nog naast iemand, waarschijnlijk de enige in het stadion, die is voorzien van een heupholster waarin een groot pistool steekt.De man ziet er al helemaal een beetje typisch uit, geen prettig gevoel. En dan te bedenken dat bij de ingang alle tassen werden gecontroleerd op .......ja, wat eigenlijk.
De al eerder genoemde Amerikaanse dame staat ons halverwege de show toe om twee lege plaatsen in een loge te bezetten, en daar zit je bovenop het geweld van bokkende stieren en paarden. Nu hoopten wij daar ook al een beetje op en zijn tussentijds daar in de buurt gaan staan, en Bea vraagt er uiteindelijk gewoon om, flink brutaal.
Om 16.00u zijn de (wereld-)kampioenen bekend en is de show ten einde, een geweldige show, vinden wij.
Wij bedanken onze Amerikaanse vriendin voor haar service en reizen weer naar Boulder waar nog een vuurwerk op de agenda staat.
Het is een eindje lopen want de vuurwerkshow vindt plaats in het stadion van de universiteit, hier 2 km vandaan. Het is een fors stadion waar eerst nog wat aan "sing along" wordt gedaan, oftewel "kunt zingen, zing dan mee", waarna er een waar vuurwerkspectakel losbarst met als klap op de vuurpijl, een overdonderend klapstuk tot slot.
Een beter (bijna) slotakkoord van onze vakantie kunnen wij ons niet wensen.

Geschreven door Beaenleoopreis