Wat zullen wij vandaag eens voor notities gaan verzinnen?
Dat het zonnetje schijnt, hebben ik al zoveel moeten opmerken.
Dat het heerlijk strandweer is, ook al.
Dat er koffie wordt gedronken, gelunched en aan het strand gedineerd, zelfde laken en pak.
Dit ga je krijgen wanneer er niet zoveel dagtripjes worden gemaakt. De pen droogt op.

Enkele dagen geleden liepen er mensen met meetlinten door de hoteltuin en dan denk je gelijk aan de komende renovaties. Inmiddels is gebleken dat het nu beperkt blijft tot de voetpaden bij ons in de buurt, niet echt slecht maar er mag wel wat aan gedaan worden.

De zitzakken waar ik een tijdje geleden melding van maakte, zijn inmiddels achter de rododendrons gesmeten. Ik zag ze achter de coulissen staan, waar het schimmelproces weldra een aanvang zal nemen. Vooralsnog een mislukte vernieuwing want geen zak bleek verleidelijk genoeg om erin plaats te nemen.

Zwemmen in zeewater is vandaag niet riet- en pollenvrij. Er staan zowaar golven. Leuk voor de surfers die wij op een afstandje enthousiast bezig zien. Een Australiër uit Perth vertelt dat hij hier graag surft vanwege de mooie golven, en, niet onbelangrijk, het afwezig zijn van haaien. Volgens hem komt dat laatste omdat het water hier warmer is dan in Perth. Ik neem het ogenblikkelijk aan, want wij zitten niet op die kuitenbijters te wachten.
Zo'n beweeglijke zee stuwt echter ook genoemd riet en pollen richting ons zwemgebied. Met enige regelmatig voel je iets langs je benen kriebelen, en ja, dat kan van alles zijn, van zeeslang tot modderkruiper. Edoch, de zee brengt een heerlijke verkoeling en reinigt de neus.

En weer strompelen er toeristen langs, baggerend door het zand, grote wandelschoenen aan de voeten, volle rugzak in hun nek. Het zijn niet alleen jongeren maar ook mensen van onze generatie. Gezond kan dit nooit zijn. Ook het "hardlopen" dat hier plaatsvindt, moet blijkbaar rond het middaguur beoefend worden, juist wanneer de zon op volle kracht staat te schijnen. Lekker bezig, mensen.Tegenwoordig raak ik al uitgeput van het observeren alleen al.

De gekko's, die in de tuin voor onze deur leven, zijn weer eens hitsig en verlangen naar een vrouwelijke soortgenoot. Hun typische oproep tot paren klinkt door de duisternis, nooit lang, wel regelmatig. De menselijke toehoorder mag een wens doen wanneer de gekko zeven keer achterelkaar roept, maar tot nu toe zijn onze wensen nog steeds niet ingewilligd.

De avond is over Sanur neergedaald, tijd om de luiken te sluiten.

Het weer: zon, zon en nog eens zon, temp. 31 grC
Gegeten bij: Kayu Manis

Geschreven door Beaenleoopreis