Volgens de ervaringsdeskundigen , hier volop aanwezig, is het in Sanur in 22 jaar niet zo nat geweest zoals de laatste weken het geval is.
Nu vonden wij het in onze eerste week wel meevallen, maar de afgelopen dagen maken de weergoden het wel erg bont.
Afgelopen nacht werden we wakker van de harde regen, geen vervelend geluid maar overdag horen wij dat liever niet.
Tegen 11.00u is het droog, dus wij kunnen ons traditionele bakkie koffie gaan ophalen. Op dat terras ontdekken wij een Telegraaf, geheel gekopieerd op origineel formaat. Ook hier ziet men in alles handel.

De lucht ziet er redelijk betrouwbaar uit en aangezien wij nog wat spulletjes voor het ontbijt en de lunch nodig hebben, besluiten wij het te wagen om naar onze favoriete supermarkt te gaan, tien minuten fietsen verderop.
Het is druk in de winkels, veel mensen nemen het droge moment waar.
Wij rekenen af, kijken naar buiten en ja hoor, het komt weer met bakken uit de hemel.

Voor de deur staat een aantal stoelen opgesteld en al snel vormt zich daar een samenscholing van Nederlanders voor een gezellig "praatje pot", in afwachting op een tijdelijke regenpauze.
Die komt uiteindelijk en wij springen op ons stalen ros. Wij zitten er nauwelijks op of de regen begint opnieuw en wordt van kwaad tot erger. Regenjacks beschermen wel een tijdje maar dan vormen zich allerlei kanaaltjes, waait je capuchon af, wordt het zicht door de brilleglazen minmaal, en meer van dat soort ongemak. Wij zoeken, Inmiddels aardig doorweekt een kleine overkapping op.
Wij staan hier wel droog maar ook weer niet. Ik zet met capuchon weer op maar daarin had zich inmiddels het nodige hemelwater verzameld. Lekker lauw water in de nek en afzakkend tot en met de bilnaad.
Wij besluiten maar gewoon weer de baan op te gaan, nog natter worden is vrijwel onmogelijk.
Daar denkt een taxi chauffeur anders over en rijdt door een aardige plas net op het moment dat Bea op ongeveer dezelfde hoogte rijdt. Fijn hoor, alle boodschappen nat.
Lachen geblazen natuurlijk en wij komen als een stel verzopen katten thuis.
Alles ligt en hangt nu te drogen, maar het is nu zo vochtig dat het allemaal niet snel droogt. Geen probleem, kleding genoeg meegenomen.

Rond diner tijd is het zowaar een paar uur droog. Nu zitten wij weer op ons terras, te luisteren naar de werkelijk neerstortende regen en de alom aanwezige kikkers die het zo te horen, geweldig naar de zin hebben.

Geschreven door Beaenleoopreis