Dag 20 - van Gunnison naar Aspen
Vannacht beiden aan één stuk 9 uren geslapen, dus laat nou niemand meer beweren dat vakantie vieren niet vermoeiend is.
Na een uurtje wassen, plassen en ontbijten, scheuven wij onze auto al om 09.00u in.
Wij vertrekken wat vroeger omdat het misschien wel ruim 6 uur gaat duren voordat wij in Aspen zullen zijn, een vermoeden dat later bewaarheid wordt.
Het is een reisdag met weinig figuurlijke hoogtepunten, wel letterlijke.
De reis gaat weer over een paar bergpassen op 4000 mtr hoogte maar liefst.
Onderweg maken wij nog enkele stops om wat te drinken, te eten, foto's te maken en benzine te tanken.
Het betalen met de creditcard van de ingenomen benzine gaat soms moeizaam omdat men een postcode nummer vraagt (zip code); normaliter geef ik gewoon 12345 in maar dat wordt bij Shell pompen niet meer geaccepteerd; je staat dat wat te hannesen bij de pomp om ten einde raad toch maar gewoon binnen te betalen. Het is even een weet, andere benzine leverancier kiezen.
Op zo'n dag als vandaag maak je niet veel mee, je zit veel in de auto en het enige uitstapje vandaag is een ritje met de kabelbaan op de Monarch Pass net na Gunnison. Je gaat dan naar het hoogste punt op +4000 mtr, en dat is dan wel weer leuk om te doen.
Het eigenaardige hier is dat als je eenmaal boven bent, je het kaartje kan laten afstempelen en dan kan je beneden een gratis popcorn krijgen. Hier moet zeker een stimulans vanuit gaan om niet boven te blijven (??). Nou, zo lekker was het daar ook weer niet.
De weg naar Aspen is op een gegeven moment een smalle bergweg, één en al draaien en keren, maar uiteindelijk kom je dan toch waar je wilt zijn, Aspen.
Waarom willen wij een dag in Aspen zijn? Omdat het een heel bekende wintersportplaats is en je zo'n plaats gewoon een keer wil beleven als je toch in buurt bent.
Gelijk valt op dat het ontzettend druk is en dat verwacht je niet in de zomermaanden. Later blijkt dat er komend weekend een festival van klassieke muziek is.
Er is voor ons geboekt in het Limelight Lodge, veel luxer dan dat wij gewend zijn maar dat moet dan maar een keer.
Wij zitten vlakbij een aantal autovrije straten met boetieks en restaurants.
Na een verkenning besluiten wij in The Red Union te gaan eten, het goedkoopste restaurant in de buurt, lekker schnitzel gegeten maar voor ons begrip nog veel te duur. Dit hadden wij kunnen weten in het mondaine Aspen, dus niet zeuren. Morgen zal het wel een pizza worden.

Geschreven door Beaenleoopreis