Ons varende hotel ploegt alweer een aantal uren door de blauwe wateren van de Caribbean, met een snelheid van 16 knopen een wit spoor in het water achterlatend.Voor en achter, stuurboord en bakboord niets anders dan een blauwe horizon.
Omdat het vandaag een zeedag is en het vannacht wat later is geworden dan voorzien, blijven wij vanmorgen een uurtje langer op bed tot het moment dat reisleider Rick via het omroepsysteem laat weten dat er ook vandaag weer veel te doen valt op het schip.
Om 09.30 u zitten wij aan het ontbijt met enkele Amerikanen en zoals standaard te doen gebruikelijk wordt informatie uitgewisseld waar een ieder vandaan komt en waar men zoal geweest is, dus wat onschuldige praat. Ondertussen nuttigen wij onze uitsmijter, een goede bodem voor de rest van de dag.
Redelijk vroeg zitten wij in het heerlijke ochtendzonnetje wat te lezen en om ons heen te kijken; mensen kijken is voor de doorsnee mens immers een leuke bezigheid.
Langzamerhand vult het achterdek zich met zonaanbidders die ook de moed hebben om zich het aanwezige zwembad in te laten zakken.
Zo te horen en te zien is het zwembad gevuld met ijswater en deze jongen gaat zijn nog resterende mannelijkheid dus niet aan dergelijk temperaturen blootstellen.
Rond het middaguur duiken wij het Pinnacle restaurant in, het meer luxe eetgedeelte van een HAL-schip. Normaliter betaal je hiervoor een toeslag van $10 p.p. maar wij gaan gratis, want een cadeautje van reisagent Zeetours, en als het gratis is dan mag je dat niet laten liggen, niet waar.
Daarna het theater in want er wordt een presentatie van cruises 2014/2015 gegeven. Niet dat wij nu alweer iets willen gaan boeken maar het is leuk om deze verkoopshow aan te zien en het is bovendien een tijdpassering. Vanwege de band tussen de HAL en het koningshuis, liet men een foto zien waarop prinses Margriet en Pieter van Vollehoven waarbij werd verteld dat dit de nieuwe koning en koningin waren; Bea heeft dit, dit keer subtiel na de show aangekaart bij het presentatieteam, want dat kunnen wij als Nederlanders niet laten passeren.
Het is inmiddels alweer 15.00u en wij zoeken weer een zonnig plekje op het achterdek, geteisterd door een zwoel zeewindje en een zonnetje dat de temperatuur tot 26 grC doet oplopen. Dit houden wij de rest van de middag wel vol.
Vanavond ons eerste gala diner en dat betekent dat wij wat meer aandacht aan onze outfit moeten besteden. Gala jurk/ broek, jasjes en voor mij sinds heel lange tijd een stropdas. Het gekke was dat je het stroppen van de das niet verleerd, net als fietsen. Van Bea nogmaals dank aan kledingadviseuse Riek.
"Eng netjes" stappen wij onze cabin uit.
Uiteraard worden wij bij de eetzaal gestrikt door de scheepsfotografe en wij zien morgen wel of die foto's het geld waard zijn om te kopen.
Iedereen loopt nu in nette kledij rond, van smoking en baljurk tot meer eenvoudige combinaties. Het heeft wel iets, en het lijkt wel of het eten lekkerder smaakt.
Verder blijft alles hetzelfde en wij zijn na 5 kwartier weer van tafel. De porties zijn hier gelukkig normaal dus daar dikken wij niet van aan, wel van enkele andere onderdelen van de dag.
Wij sluiten de heerlijke dag af met piano bar entertainer David Anthony, een singalong (kunt u zingen, zing dan mee) dit keer met liedjes van Nat King Cole.

Geschreven door Beaenleoopreis