Dag 9 - van Torrey naar Bryce National Park
Afgelopen nacht niet best geslapen. Zaten in een Best Western motel (zie foto) wat erg gehorig is, mensen lopen al erg vroeg te spoken.Geen ijskast op de kamer en dat is lekker praktisch in deze warme omgeving. Verder had de kamer een soort vliegtuigtoilet, je weet wel, als je doortrekt schrik je je rot en moet je controleren of zekere lichaamsdelen nog aan je lijf zitten.
Gerustgesteld op zoek gegaan naar weer zo'n voedzaam ontbijtje. Beïnvloed door het commentaar van gisteren, is Bea echter overgegaan op gezonder eten (foto is verloren gegaan en houden jullie tegoed).
Het bleek dat er veel nederlanders in het motel zaten, dus hier en daar een praatje pot en ervaringen uitgewisseld.
En nu op naar Bryce Canyon NP.
Daarvoor namen wij natuurlijk de Scenic Byway 12 die via Boulder (Utah), Escalante en Tropic naar het park voert.
Van diverse kanten was ons verteld dat dit een van de mooiste wegen in de VS is en ja hoor, dat moeten wij beamen, dat wil zeggen, voorzover onze ervaring dat toestaat. Het was 150 km pracht en praal en het wordt eigenlijk een beetje vervelend om dat te moeten vertellen; mensen kinderen, wat een prachtige natuur.
Dit keer veel meer groen, gewoon vanwege het simpele feit dat deze route voor een deel door het Dixie National Forest voert.
En dat in combinatie met kleurige rotsen die hier vaak minder ruw zijn, meer "boulders" zal ik maar zeggen.
Wij hebben er weer lekker de hele dag over gedaan, uitstappen en rondkijken waar het de moeite waard was, en vervolgens weer met een gangetje van ca 60 km/uur langs berg en dal. Dat kan makkelijk want ook hier is het op de weg bijzonder rustig, en wanneer er een haastig klant aan komt, is het een kwestie van even ruimte maken.
Onderweg wisten wij nog een leuke koffie tent, Kiva Koffee House (voor de criticasters onder ons, correct gespeld), met een mooi uitzicht. Gezien ons voedzame ontbijt konden wij nu volstaan met een homp blackburn pie, ook lekker de:-)
Aangekomen bij Bryce Canyon NP werden wij geconfronteerd met zwermen toeristen en dat hadden wij tot op dat moment niet meegemaakt. Bij Ruby's Inn was het net kermis en dan nog die kitserige souvenierswinkeltjes.
Snel door naar de lodge die in het park ligt, lekker luxe, althans de lokatie. De uitvoering van de lodge is eenvoudig, doch comfortabel genoeg, en op slechts 5 minuten lopen van de rim, Sunrise Point in dit geval.
Wij zijn bewust nog niet gaan kijken want dan is het nieuwe er af, nee, wij willen ons morgen helemaal laten verrassen, daar is de dag van morgen voor gereserveerd. Wij gaan weer een poging doen om een mooie zonsopgang te zien; dat is op verschillende plekken in de wereld eerder door ons geprobeerd, maar altijd mislukt door bewolking. De wekker wordt gezet op 05.30 u.
Weer een verrassing, hebben wij gelukkig weer een koelkastje, loopt die warm aan; dat wordt even aankijken want wij willen niet dezelfde ervaring als Annie en Jaap, brandweer in de kamer :-)
Ook nog een frustratie opgedaan vanavond, heel mijn reisverslag van vandaag kon ik niet saven en uploaden, jammer dan, opnieuw maken en regelmatig saven is dan het motto.
Wat wij pas laat in de gaten hadden, wij hebben geen televisie op de kamer. Wat een ramp, wij kunnen dan niet al die weermannen en vrouwen aanhoren die ieder kwartier de ene na de andere slecht weer waarschuwing de kamer inslingeren, overigens voor andere gebieden dan waar wij zitten; hier blijft het tropisch warm maar een droge warmte.
Helaas wordt internet ook hier massaal gebruikt en is er vaak geen verbinding te krijgen, maar wij blijven het proberen. Dit verslag wordt off line gemaakt en bij verbinding gelijk doorgevoerd.

Geschreven door Beaenleoopreis