Om te beginnen onze meelezers bedankt voor de "goede vakantie wensen".

Bea heeft gisteren met de "badmeesters" geregeld dat er iedere dag strandstoelen voor ons klaargezet worden. Nu is het nog niet druk maar als er 100% bezetting in het hotel is, kan een strandbed schaars goed zijn. En ja hoor, er zijn vanmorgen vroeg bedjes voorzien van handdoek klaargezet naast Herman en Els. De badmeesters af en toe wat toeschuiven moet voortzetting van deze service garanderen.
Wij zijn al om 08.15u op het strand en nooit lang weg, dus wij voelen ons niet bezwaard. Er zijn ook mensen die al heel vroeg een handdoek leggen en dan pas 's middags ten tonele verschijnen. Regel is hier inmiddels wel dat wanneer je langer dan twee uur weg bent, het bedje wordt leeggehaald, terecht.

Wij hebben ons net op het strand geïnstalleerd of het begint te regenen. Dan maar de fiets gepakt en naar een lokale supermarkt annex warenhuis Hardy's. Dit bedrijf is inmiddels wel ter ziele en inmiddels overgenomen. Zij verkopen nu de voorraad leeg en dat is ook wel te zien aan de vele lege schappen.
Onderweg drinken we koffie bij Smorgass dat wij nog van vorig jaar kennen.
Het is inmiddels droog, dus snel wat spulletjes kopen en op naar het strand.

Wij hebben uitzicht op de vulkaan Agung die nu rustig is. Deze vulkaan is al vanaf september actief en heeft al heel wat as en modder uitgespuugd, nog geen lava.
Tienduizenden mensen zijn geëvacueerd met achterlating van al hun hebben en houwen. Vaak is vee het enige echte bezit en dit vee kon niet mee naar de opvang en zij moesten nu verkopen aan opkopers die vaak maar 10% van de waarde betaalden.
De mensen worden opgevangen in de omgeving, minstens 20 km van de vulkaan vandaan. Van die opvangcentra moeten wij ons niet teveel voorstellen, dikwijls een paar palen in de grond met golfplaten er op. Van de sanitaire voorzieningen moeten wij ons maar geen voorstelling proberen te maken, zeker niet na 5 maanden. Vrijwel alles wat een opvang nodig heeft wordt betaald uit particuliere giften en het werk wordt uitgevoerd door vrijwilligers.

Toeristen blijven door de dreiging van de vulkaan veelal weg, waardoor hotels, restaurants en toeleveringsbedrijfjes hebben moeten sluiten. Personeel staat van de ene op de andere dag zonder uitkering op straat. Soms is er een regeling van 3 weken op, en 3 weken onbetaald af.
Als je dan weet dat veel mensen op afbetaling oa scooters en/of telefoons hebben gekocht......
Een ramp voor de lokale bevolking dus.
Overigens komt het toerisme nu sputterend een beetje op gang en in Sanur merken wij niet veel van de omschreven treurnis.

Wij kunnen niet veel meer doen dan hier te zijn, ons vakantiegeld uit te geven en zodoende een beetje bij te dragen aan het herstel 😎

Geschreven door Beaenleoopreis