Heel vaak heb ik al van reisgenoten met meer levenservaring moeten aanhoren, dat ik er eens wat vroeger uit moest om de zonsopgang te bewonderen. Vandaag de wekker op 06.00u gezet en de stoute slippers aangetrokken om te gaan kijken.
Er is al redelijk veel volk op het strand aanwezig, voornamelijk hotelpersoneel om het strand schoon te maken en aan te harken. Een koppel loopt langs de waterlijn, harkt wat aangespoeld vuil bijeen en begraaft het dan. Plastic wordt wel afgevoerd.
Een oase van rust is het dus niet, ze harken zelfs de bladeren onder jouw stoel vandaan. Desalniettemin zie je, en hoor je de dag ontwaken. De zon komt gloeiend te voorschijn vanachter het silhouet van het eiland Nusa Lembongan.
Een rode gloed vult de zee en het strand.

Een man zit bewegingsloos in het zeewater, alleen zijn hoofd is zichtbaar. Het lijkt alsof hij zit te mediteren in het milde zonlicht. Ik twijfel na enige tijd, ik herken die starende, geconcentreerde blik. Dan staat hij op en maakt wassende bewegingen. Ik weet genoeg. Ik verdenk hem ervan dat hij al meditererend, boodschappen heeft gedaan.

Onze strandbedjes worden alweer klaargezet en ik bedank nog even onze badmeester.
Vanaf ons kamerterrasje geniet ik van de ochtendgeluiden, totdat er medegasten wakker worden. Het eerste gegorchel en gehoest schalt over het zwembad. Klinkt allemaal niet best en zelfs de vogels zijn er ineens stil van.
Achter mij hoor ik de eerste ochtendproest, Bea wordt ook wakker.

De ochtend gaat geruisloos voorbij. Het is behoorlijk zweterig weer. De zee hoef je nu zeker niet in te gaan want er drijft ineens veel rotzooi in het water. Blijkbaar konden de stranden van Kuta het vuil niet meer aan en is deze rommel een ander toeristenstrand gaan opzoeken.
Er ligt inmiddels veel van die troep op het strand, plastic flesjes, potjes, hout, slippers, van alles.
Gelukkig zijn er hier ook strandjutters die er vandoor gaan met planken, slippers, plastic en resten van visnetten. Ben nenieuwd hoe lang het restant hier blijft liggen.

Voor de lunch fietsen wij naar een restaurantje bij de veerbootjes naar Lembongan. Het is gezellig eten en drinken met de nodige bedrijvigheid voor de deur.
Fietsen brengt nog enige verkoeling, maar wij besluiten toch even van het strand af te gaan en de airco in onze kamer op te zoeken. Even bijkomen van het peentjes zweten.
In de middag neemt de wind toe, heerlijk in dit geval.

Gegeten bij: Warung Ibu Resi
Het weer van vandaag: 30 grC - in de middag een verkoelende zeewind - geen druppel neerslag.

Geschreven door Beaenleoopreis