Vandaag hebben wij samen met Els en Herman onze eerste dagtocht. Dat "gehang" rond het hotel moet af en toe eens worden afgewisseld met een verkenningstocht over een stukje Bali. Nu hebben wij alle vier tijdens diverse tourtjes in de afgelopen jaren het nodige gezien, maar het maakt ons niet uit dat wij iets moois nog een keertje gaan zien.

Dit keer is Gusti Darmasana onze gids. Iemand waarmee Els en Herman goede ervaringen hebben. Hij spreekt goed Nederlands en dat maakt het communiceren wel zo prettig.
Het is een vriendelijke en ingetogen man, en erg belangrijk, een rustige chauffeur en geen kamikaze-piloot.
In grove lijnen gesproken, rijden wij naar Sideman, de omgeving van de onrustige vulkaan Agung, en via Rendang, Bangli, Gianyar, Kemenu weer terug naar Sanur.

Gusti loodst ons zoveel mogelijk via binnenwegen langs mooie landschappen. Het zicht op sawa's gaat nooit vervelen, het zijn net kunstwerken. Gelukkig treffen wij het bijzonder goed met het weer. Het zonnetje schijnt zodat de landschappen er nog mooier uitzien.
Waar mogelijk wordt gestopt zodat wij een beetje kunnen rondlopen, fotootjes maken, en krijgen wij bij een sawa wat uitleg over rijst. Ja, hoe wij die moeten koken weten we wel (zie de verpakking), maar alle moeite die gedaan moet worden om die rijstkorrels van het land te krijgen, realiseren wij ons nauwelijks.
Het planten van nieuwe rijstplantjes is intensief handwerk. Eerst worden nieuwe rijstplantjes gekweekt en als zij ongeveer 20 cm lang zijn, worden zij per ongeveer drie stuks uitgezet. Deze rijstplantjes hebben dan al enkele rijstkorrels (zie foto) en dat groeit uit tot 50 tot 60 korrels per plantje.
Er is heel veel rijst nodig om de bevolking te voeden. Om een voorbeeld te geven: Gusti heeft een huishouden van 6 personen en kookt 2 kg rijst per dag! Hèèl veel rijstkorrels dus.
Er rijst wel een probleem op Bali mbt de hoeveelheid rijst die men produceert. Vroeger exporteerde men, nu moet er rijst worden geïmporteerd. Het is niet meer vanzelfsprekend dat jongeren ook rijst gaan verbouwen vanwege het simpele feit dat het erg zwaar werk is dat nauwelijks geld opleverd. Rijst kost hier ca. 1 euro per kg.
Een ander probleem is dat er steeds minder grond voor het verbouwen van rijst beschikbaar is. Rijstverbouwers hebben niet altijd opvolgers, land moet verkocht en projektontwikkelaars kopen grond op voor de bouw van luxe verblijven.
De macht van projektontwikkelaars zou beperkt moeten worden, maar dat geldt ook voor Nederland.

Eindelijk zien wij echte karbouwen (waterbuffel) aan het werk en niet de Japanse karbouw (mechanische ploeg), dus die kunnen van de bucketlist.
Na de rijstoogst worden deze ingezet om het "land" geschikt te maken voor de volgende planting. Er wordt 3 tot 5 maal per jaar geoogst. Na het ploegen worden de loopeenden ingezet om insecten etc uit het water te happen oftewel het water te reinigen. Daarna worden de nieuwe rijstplantjes gepoot.
Loopeenden hebben wij hier nog niet aan het werk gezien of naar het werk zien marcheren.

De rest van de dag genieten wij van alles wat wij onderweg tegenkomen, de fraaie landschappen en de meest simpele dingen van het gewone leven op straat.
Aan het eind van de middag zijn wij terug in Sanur en stappen tevreden ons hotel weer binnen.

Geschreven door Beaenleoopreis