Het is vandaag Banyu Pinaruh, een zondag waarop De Balinese Hindoe naar het dichtstbijzijnde strand trekt om zich daar met zijn/haar familie te vermaken en te reinigen, dit alles volgens rituelen die voor ons in ieder geval onduidelijk zijn.
Het strand zit op zondagen immers altijd vol met Balinezen die zich in de wel of niet frisse zee wagen.

Wij werpen ons op de zondagsmarkt in de directe omgeving, ook al omdat het behoorlijk regent.
Het blijkt meer een eetfestijn te zijn waarbij de keuken van Cafe Batu overuren maakt om alle etenswaren op tafel te krijgen. Er zijn veel mensen die zich tussen10.00 en 12.00 u al op een uitgebreide Indonesische maaltijd storten, wij houden het op koffie met appeltaart.
Het is overigens wel een gezellige boel met voornamelijk toeristen. Ik vrees dat de meeste Balinezen zich dergelijke uitspattingen niet kunnen veroorloven.

Wij wandelen tussen de druppels door, rustig verder. Even verderop struikelen wij haast over een aantal offertjes, je komt ze op de gekste plaatsen tegen.
De kans op struikelpartijen is hier toch al zo groot, straten en stoepen worden slecht onderhouden.
Een gezin zit met de voeten in een aquarium gevuld met pedicure-vissen, weer eens wat anders.

Na de lunch gaan wij te voet nogmaals op zoek naar de aanbevolen wasserij. Met een kaart in de hand lukt het om de onderneming te vinden. Morgen de was verzamelen en afgeven, en dan de volgende dag ophalen.
Eigenlijk is het veel te warm om midden op de dag te wandelen, veel te vochtig, dus veel zweten.

Vanavond eten wij met Els en Herman bij Randy's. Tijdens de maaltijd breekt de hemel open.
Het ritme van de regen klinkt ruw op het golfplaten dak.
Kennen wij deze nog van Rob de Nijs "zachtjes tikt de regen op m'n zolderraam" en "regen valt bij stromen, 't is een trieste dag". Nou, van zachtjes was dus geen sprake en een trieste dag is het niet, maar wel "plitter pletter plitter pletter".
Wij luisteren vol belangstelling naar het ritme want hoe trager, hoe meer kans wij hebben om de wandeling naar ons koffie adres aan het strand droog door te komen.
Wij wagen het er uiteindelijk op maar daar hadden de regengoden op gewacht, het begint onderweg weer te stromen. De meegenomen regenjacks doen hun werk, alleen het schoeisel is drijfnat.
Het is echter weer een heerlijk temperatuurtje dus de nattigheid vergeten wij snel.

Na een gezellige avond fietsen wij huiswaarts en voor vannacht hopen wij op "ooohooohoo luister luister luister naar die regenbui, plitter pletter plitter pletter ...".

Geschreven door Beaenleoopreis