Wij hebben onze zeebenen alvast aangetrokken. Vanmiddag willen wij uiterlijk om 01.00u op de cruise terminal zijn. Dadelijk nog ontbijten, koffers/rugzakken klaarmaken en de huurauto inleveren.
Op moment van schrijven is het 08.50u en kijken wij vanuit onze hotelkamer de grauwe wereld van Tampa in.
Maarrrrrr.......het gaat weer 20 grC worden.
Zodra wij dit hotel verlaten, is het onzeker wanneer wij weer internet hebben, dus stagneren onze reisverslagen een beetje.
Wij hebben in totaal 5 zeedagen dus dan is alleen het internet van de Ryndam beschikbaar, en dat is blijkbaar een (te) dure hobby.
Aan wal gaan wij proberen om de reisverslagen vanuit een of andere kroeg te versturen.
Wij gaan het beleven.
Morgen zitten wij in Key West. Ruim 30 jaar geleden een reisdoel maar toen kwamen wij met de auto niet verder dan Key Largo.
Erg benieuwd wat wij destijds gemist hebben.
*
Wij zitten inmiddels aan boord en mogen voorlopig blijven. Het inschepen ging allemaal erg gladjes en wij zaten om 12.00u al aan de lunch.
De lunch kan je zo uitgebreid maken als je zelf wilt, er ligt van alles wat. Denk maar aan de all inclusive hotels in Turkije maar dan kwalitatief van een hoger niveau.
Inmiddels is de hut beschikbaar en gezien de komende verjaardag van Bea, al voorzien van bloemen en balonnen; een beetje te vroeg maar wie maalt daar om.
Na het inruimen van de hang- en legkasten gaan wij naar een one-man show van de cruise director of in gewoon nederlands, de reisleider; hij legt uit wat ons allemaal staat te wachten en dat is heel veel. Morgen alleen al, zijn er 46 verschillende activiteiten en dat zijn dan alleen nog maar de activiteiten aan boord.
Na een korte veiligheidstraining voor het geval de kaptein "Schettino-achtige neigingen" krijgt en het schip op en rotspartij parkeert, laten wij Tampa en zijn regen achter ons, dit aanschouwend vanachter een wijntje, onderuit gezakt in een luie stoel.
Intussen is ons wel de hoogte van het "rollatergehalte" opgevallen; wij voelen ons er als 60-plussers weer wat jonger bij.
Bij het diner hebben wij een tafeltje voor onszelf. Misschien wat aan de ongezellige kant maar wij laten het voorlopig zo. Het is maar voor een uurtje en je kunt ook heeeeeel vervelende mensen aan tafel krijgen, en die denken wij al gezien te hebben.
Het diner was goed te pruimen en werd door twee Indonesiers opgedient, gelardeerd met wat nederlandse en indonesische woorden, wel leuk.
Na het diner een stoeltje veroverd in de piano bar. De zanger cq pianist wist een leuk sfeertje te maken dus wij hebben er maar een paar wijntjes tegenaan gegooid. Nog wat zitten keuvelen met twee van de eenentwintig aan boord zijnde Nederlanders en daarna naar bed.
Het was weer een enerverende dag.

Geschreven door Beaenleoopreis