Het valt ons ineens op dat wij de televisie nog niet aan gehad hebben. Nu is dat helemaal geen ramp en iedereen die de Amerikaanse televisie kent, weet dat dit een understatement is.
Bovendien kan tegenwoordig alles via internet tot je komen.
Dat kan je ook onhandig afhankelijk maken, bijvoorbeeld wanneer er veel kraaien op de internet-verbinding zitten, oftewel deze techniek je in de steek laat zoals bij ons Super8 hotel in Baker City. Maar gelukkig heb ik de 3 kg (jawel) reisdocumentatie nog in de koffer zitten, altijd handig.
*
Ik heb Bea laten zien hoe zij oa het Journaal op haar tablet kan bekijken, dus die is even rustig bezig met de oordoppen in, en dan kan ik zonder afgeleid te worden, mijn dagverslag maken.
*
Vandaag een lange rit van ca. 500 km naar Twin Falls voor de boeg en aangezien het daar 1 uur later is (Mountain Time) dan in Baker City, rollen wij om 06.30u uit bed.
Ontbijtje in zo'n typisch Amerikaanse werelzaak als het Inland Cafe (zie foto), bij Safeway wat fruit en een broodje voor de lunch gekocht, een paar gallon benzine voor de auto, en de snelweg op.
*
Voor ons ontrolt zich weer een saai maar toch wel weer bijzonder landschap.
Heuvelachtig, dan weer plat, dor en dan weer veel groene vlakken vanwege de landbouw activiteiten ter plekke. Wat er verbouwd wordt, blijft bij ons onbekend. Overal staan gigantische sproeiinstallaties om de boel vochtig te houden.
*
Na 2 uur bereiken wij Boise, een van de grotere steden in Idaho. Het verkeersbeeld is daar behoorlijk drukker en er wordt op allerlei plekken aan de weg gewerkt. Even bij de pinken blijven want ik moet voorkomen dat de auto gedeukt ingeleverd gaat worden, of erger.
Als tussendoortje brengen wij een bezoek aan de Old Idaho Penitentiary, het gevang dus, weer eens wat anders.
Eens kijken of het waar is dat men vroeger minder luxe in de cel had. Het antwoord weten wij natuurlijk al maar wanneer je er met je neus bovenop staat dan weet je het zeker, vroeger was niet alles beter (zie foto's).
*
Een uurtje rijden verder, liggen zandduinen in het landschap, duinen tot wel 150 mtr hoogte. Het is het Bruneau Dunes State Park, best wel een bijzonder gezicht.
Ik dacht dat het park makkelijk bereikbaar was vanaf de snelweg, maar dat valt een "beetje" tegen. Wij maken een behoorlijk omweg maar niet getreurd, de rit voert oa langs de Snake River, een behoorlijke rivier die wij de komende tijd meer tegen gaan komen. Rijden langs een rivier verveelt niet zo snel, beter dan een eindeloze, rechte weg.
De entree van het park kost $ 5 en je wordt geacht om dat bij de ingang van het park in een envelopje te doen, en voorzien van kenteken in een bus te deponeren. Strookje van de envelop achter de vooruit en rijden maar.
In het park vinden wij een picknickplaats, mooi om onze meegebrachte lunch naar binnen te werken.
*
Ondertussen hebben zich donkere wolken samengepakt en spettert het wat, mag geen naam hebben.
Toch maar weer de auto in, park uit, de rivier opzoeken en richting Twin Falls rijden.
Naarmate wij het einddoel voor vandaag naderen, wordt het steeds donkerder en ontstaat er daarboven veelvuldig kortsluiting.
Het onvermijdelijke gebeurt, een giga hoosbui op onze pet, althans die van de auto.
Voorzichtig rijden wij verder richting ons verblijf voor de komende nacht en morgen.

Geschreven door Beaenleoopreis