Het wordt weer een lange reisdag maar wij hebben de wekker niet gezet.
Ontbijten doen wij nu eens in het hotel want het ziet er dit keer redelijk uit.
Loopt er bij het hotel een vet varken rond die ik ook nog het hotel zie binnen wandelen. Het blijkt de mascotte van het hotel te zijn, ach ja......
Om 09.30 u vertrekken wij richting Cheyenne, maar wel met een omweg want wij willen meer zien dan alleen maar snelweg.
*
Independence Rock is het eerste doel en het ligt ten zuiden van Casper. Het is ooit een belangrijk herkenningspunt in het landschap voor diverse trails van de pioniers geweest.
Nu zou je toch verwachten dat dit historisch monument behoorlijk staat aangegeven, niet dus, en wij tuffen er gewoon voorbij.
De rots was wel opvallend en wii zeiden nog tegen elkaar dat het zoiets zou moeten zijn.
Een kwartier rijden verder wordt het ons duidelijk dat wij de rots gemist moeten hebben en rijden terug.
Een grote picknick-/rustplaats langs de snelweg stond wel ruim aangegeven met daarachter de rots, inderdaad de rots die ons eerder opgevallen was.

Het is een granieten rots met een hoogte van 40 mtr, een breedte van 260 mtr en een lengte van 580 mtr.
Sommige pioniers hebben hun naam in de rots gekerft en die zijn nog behoorlijk goed leesbaar.
Wij lopen de rots helemaal rond, niet zo bijzonder misschien maar toch.
Naar boven klauteren kan ook, maar dat laten wij over aan wat leniger mensen.
*
Wij rijden verder via Rawlins en Saratoga naar de Medicine Bow Scenic Byway door de Medicine Bow Mountains. Veel naaldbomen op de bergen zijn ooit verbrand en maar ten dele hersteld, doodzonde. Dus dat valt een beetje tegen.
In Centennial, een gehucht van 460 inwoners, duiken wij om 16.00u een restaurantje in voor een welverdiend biertje.
Omdat wij niemand bij de bali treffen, zoeken wij een plekje. Komt daar even later een jongedame aan onze tafel staan blaffen dat wij ons eerst hadden moeten melden. Het werd gelijk afmelden want wij laten ons niet meer afblaffen.
Wij naar de saloon aan de overkant, en hijsen ons op een kruk. Het Budweisertje gleed er wel in. Zit er een oudere inwoner en die had een tijdje in Apeldoorn gewerkt, hoe bestaat het toch weer.
Na wat gekeuvel, snel weer verder via Laramie naar Cheyenne, want wij liggen behoorlijk achter op het tijdschema.
*
Het landschap was vandaag vaak weer letter en figuurlijk eindeloos. Het was een mooie maar iets te lange rit, geeft niet want wij blijven nu 4 nachten in Cheyenne voor het bijwonen van een deel van de Frontier Days.

Geschreven door Beaenleoopreis