De laatste zondag van onze overwintering op Bali is van start. Na een hele nacht stortregens, schijnt nu de zon volop. Fijn voor ons en fijn voor de Balinezen die weer volop aanwezig zijn.
Een groep Nederlandse overwinteraars, reizende met OBI, stapt in zeilbootjes voor een tochtje naar het onbekende. Wij hopen ze vanmiddag terug te zien.
Ik "vrees" dat het vandaag een dag zonder diepte- of hoogtepunten wordt, in ieder geval niets vermeldingswaardigs. Nu trek ik mij daar ook weer niet al teveel van aan, want dan zou ik geen tekst voor dit dagboek/reisverslag hebben. Zo, de eerste 103 woorden staan op papier!

Het is nu wel duidelijk dat er hier met klachten mbt muziek, tekort aan bedjes en parasols nauwelijks iets gedaan wordt. Vwb de muziek wordt er meestal direkt na een melding actie ondernomen, maar de andere dag gaat men gewoon op de oude voet verder.
Tekorten aan bedjes en parasols heeft simpel te maken met beschikbare, financiële middelen.
Toevalligerwijs hoor ik dat er tegenwoordig een enquête-formulier onder de gasten wordt verspreid. Komt dat even goed uit.
Ik vermeld onze opmerkingen op het formulier in de hoop dat er iets mee gedaan kan gaan worden. Verder laten wij het maar rusten, genoeg gezeurd.

Verreweg de meeste tijd besteden wij vandaag al luierend aan mensen kijken. Op strand en boulevard komen genoeg opmerkelijke mensen voorbij. Wij ontkomen natuurlijke niet aan het profileren van mensen. Vreselijk fout natuurlijk, maar volgens mij bezondigt ieder mens zich daar regelmatig aan.
Onze aandacht gaat uit naar voorkomen, kapsel, kleding, tatoeages, fles bier in de hand, kort, lang, dun, dik. Bij gebrek aan andere activiteiten hebben wij het er aardig druk mee.

Opvallend is het aantal mensen dat tegenwoordig zit te beeldbellen. Dit is een vorm van luidruchtige communicatie met het thuisfront. De volumeknop wordt zo hoog mogelijk gedraaid want de afstand tussen de bellers en degenen die gebeld worden, is erg groot.
De gesprekjes voltrekken zich vaak in groepjes, dus overgaand in steeds meer enthousiast geschreeuw. De diverse betrokkenen hebben elkaar al zeker een paar dagen niet gesproken, dus er valt héél véél bij te praten. Blijkbaar een onweerstaanbare behoefte die wij maar moeten accepteren.

Ik stop er vandaag mee, er valt niet zoveel meer te verhalen. Morgen verder!
☆
Gegeten bij warung Ibu Putu
☆
Het weer.
Vandaag: max. temperatuur: 30°C / half bewolkt/ nat-droog-nat-droog/ aardig wat wind.

Geschreven door Beaenleoopreis