In de verte horen wij dat een heiploeg voor de bouw van het grote, internationale ziekenhuis alweer begonnen is. De grond trilt hierdoor gelukkig niet zo tragisch hevig zoals recent in Turkije/Syrië. Bali ligt overigens wel in een gebied met véél vulcanische activiteit (Ring of fire) en de vulcaan Agung, waar wij op uit kijken, is nooit te vertrouwen. Die heeft meer dan eens as in het eten gegooid voor de toerist, maar vooral voor de lokale bevolking. Hele dorpen op de hellingen werden onbewoonbaar.

Om het hier een beetje gezellig te houden, proberen wij ons zoveel mogelijk af te sluiten van de wereldse problemen.
Vandaag gaan wij kijken hoe de situatie op de bouwplaats van het in aanbouw zijnde ziekenhuis is.
Vanuit het hotel lopen wij in noordelijke richting en komen direkt ná onze vaste praathuizen Luthu's en Rosetta/Caretta, bij het hotelcomplex van Segara. Daar heeft men een nieuw onderkomen gebouwd voor mensen die overdekt willen lounchen en cocktail nuttigen. Steek je daar het voetpad/fietspad (de boulevard) over, dan sta je in de onoverdekte beachclub, alwaar je alweer kunt lounchen en cocktails tot je nemen.
Het is wel fraai aangelegd, maar wij vinden beachclubs met aanverwante hoge prijzen hier niet zo passen. Daar is het zuidelijke deel van Sanur of van het schiereiland (Nusa Dua) voor. Daar vind je voornamelijk de hotels met vele sterren.
Wij houden de boel graag zoals die was, enigzins krakkemikkig en betaalbaar. Daar denken véél mensen óók zo over, maar ook weer velen, vooral jongeren vinden dit prachtig.

Een stukje verder zien wij een aantal lieden met een stalen bal in hand, die zij zo stijlvol mogelijk met een fraaie boog weggooien. Het lijkt de bedoeling om de ballen die anderen reeds hebben geworpen, dwars te zitten. Dat deert de spelers niet want er wordt gejuicht en gelachen wanneer er een voltreffer is. Enkele Balinezen staan vol verwondering toe te kijken en vragen zich af wat dit nu weer voor eigenaardige westerse gewoonte is.
Ik kijk om mij heen om te zien of ergens campers geparkeerd staan. Dit spel zagen wij geregeld op tv bij "Wij zijn er bijna". Geen camper te zien 🤓

Wij stappen verder en zien dat er nieuwe warungs langs de boulevard gebouwd worden, een enkele is al klaar en wij kunnen de verleiding niet weerstaan om een versnapering te bestellen.
De aanwezige werklui vonden het gelijktijdig tijd worden om weer eens wat te gaan doen.
Er werd zeer luidruchtig in golfplaten geslepen, gehamerd en gezaagd. Horen en zien vergaat ons. Tot overmaat van ramp rijdt er vervolgens een vrachtwagen met zand vlak langs onze tafel. Conclusie: wegwezen hier.

Wij komen bij de bouwplaats van het ziekenhuis. Dit ziekenhuis krijgt 250 bedden en moet eind 2023 opgeleverd worden. Die opleverdatum zullen wij gezien de omvang van dit project met een kilo zout nemen.
Het bestaande hotelcomplex wordt nu gedeeltelijk afgebroken en gedeeltelijk gerenoveerd.
Het is wel triest om te zien hoe hier alwéér een stukje lokale historie gaat verdwijnen. De golfbaan wordt een park, de luxe bungalows worden nu bezet door bouwvakkers en zullen afgebroken gaan worden. De oude hoofdgebouwen worden geschikt gemaakt om patienten te behandelen.
De hele bouwplaats is afgezet met een vier meter hoge schutting, dus er is verder weinig te zien.

Het zweet loopt mij inmiddels in de schoenen, zo warm is het inmiddels geworden. De was ophalen, een fles rum kopen en weer wat hotel-overnachtingen betalen. Dit zijn wel genoeg activiteiten voor vandaag.
☆
Gegeten bij warung Sengkok ( v/h Mama Mei)
☆
Het weer.
Vandaag: max. temperatuur: 31°C / half bewolkt/ vrijwel droog/ aardig wat wind.

Geschreven door Beaenleoopreis