Het zijn van die dagen die je inspiratieloos kunt noemen. Dat heeft oa te maken met het aantal en de soort activiteiten die je onderneemt, en de gebeurtenissen rondom je heen.
Nou, er gebeurt vandaag bitter weinig, net als gisteren.
Het is een schitterende dag, een lekkere zon, heerlijk briesje en af en toe een wolkje voor de zon.
De enige waterdruppels die er vallen, komen uit de tuinslang van de tuinman. Geheel sober staat hij het zand te besproeien. Laat die wenkbrauwen maar weer zakken, want dat doet hij om het zandstralen van de badgasten te voorkomen. Héél zinnige arbeid dus.
Verder worden de bloeduitstortingen van een van de gasten bewonderd. Zij is over een randje in het plaveisel gestruikeld en, grof gezegd, op de platte bek gegaan. Gelukkig geen neus gebroken.
Je moet hier zowat met je neus op de grond lopen om dit soort struikelpartijen zoveel mogelijkheden zien te voorkomen. De lokale overheid zou best eens wat roepie mogen besteden aan de bestratingen hier. De gaten in de trotoirs van 4 jaar geleden, gapen er nog steeds. Extra gevaarlijk voor de oudere medemens hier. Het verbaasd ons niets.
Met de foto's van vandaag laten wij de de zuidelijke kant van onze boulevard zien, weer startend bij ons hotel.
Rest een dag die wij in schandalige luiheid doorbrengen.
Gegeten bij: Luthus
Het weer: zon, wolkje hier, wolkje daar, aardige landwind.
Geschreven door Beaenleoopreis