De dag start met het nuttigen van een gebakken ei (spiegel of gewoon) of gekookt eitje (hard of zepig). Zepig is haags of schevenings voor "zalf", geleerd van Els en Herman die hun roots in die regio hebben. Zo leer je nog eens een bijtaal.
Het leren en gebruiken van de Indonesche / Balinese taal heb ik maar op een erg laag pitje gezet. De locale mensen beginnen al in het Engels tegen je te praten dus het antwoorden in zeer gebrekkig Indonesisch of Balinees schept vaak slechts verwarring.
De zondag doet haar naam eer aan. Vandaag is de meest zonnige dag tijdens ons verblif hier. Komt voor de locale bevolking goed uit, want zondags verzamelen de families zich op het strand voor de wekelijkse badderpartij.
Het is vandaag ook "volle maan", dus er wordt weer een blik ceremonies open getrokken. De mensen zien er piekfijn uit in hun paasbeste kleding, en de tempels worden extra versierd.
Gisteravond werd de buurt opgeschrikt door motorgeronk. Bleek er een bijeenkomst te zijn van een club motorrijders. De neefjes van Satudarah, alhoewel, deze mensen leken mij wel vredelievend. Vandaag zijn ze in geen velden of wegen meer te bekennen.
Het was hier gisteravond toch al rumoerig. Onze buren, twee Australische dames en een kind, hadden het blijkbaar heel erg gezellig gehad en waren behoorlijk dronken en rumoerig. Gelukkig werd het om 22.00u stil. Ingestort, hoop ik.
Morgen daalt de rust ontwijfeld weer op Sanur neer.
Weer: vrijwel onbewolkt, beetje wind, 32 grC.
Gegeten bij: Oranjebar
Geschreven door Beaenleoopreis