De lucht vult zich met het geluid van waterscooters. Niet alleen het geluid maar ook de benzinelucht verraadt hun aanwezigheid. De chauffeurs varen doelloos van A naar B, en weer terug. Af en toe draaien zij een rondje, wat een lol. Zwemmers, snorkelaars en vissers moeten op hun tellen passen, want ze zijn zo een kopje kleiner gemaakt.
Alle strandbedden zijn vanochtend al vroeg bezet. Dat wil zeggen, op de stoelen liggen handdoeken of tijdschriften of slippers of een petje. Het wordt gaandeweg drukker in Sanur en dus ook aan het strand. Extra strandstoelen worden aangerukt om iedereen te bevredigen.
Ik loop naar de plaats waar de tuinmannen van het hotel een deel van de planten opkweken. Het ligt gewoon achter een paar huisjes op het terrein. Ik wist niet dat ze hier zo mee bezig zijn. Ernaast is blijkbaar een stortplaats voor puin. Er is in de afgelopen dagen een gebouwtje afgebroken en met een gezamenlijke inspanning van het personeel wordt het puin daar gestort. Uit het zicht betekent hier opgeruimd.
Er verschijnt een groepje Chinezen dat begint met het schoonmaken van het strand. Morgen is het de dag van de schoonmaak van stranden en rivieren op Bali. Al het vuil gaat dit keer zoveel mogelijk naar verwerkingsbedrijven, in plaats van begraven onder het tapijt.
Ik ben benieuwd of wij er iets van gaan merken.
Buurman Berend maakt dit allemaal niet meer mee.
Hij is vanmorgen met zijn geliefde Riet naar het noorden van Bali vertrokken. Blijkbaar is hij inmiddels helemaal hersteld van eerdere haperingen in zijn lichamelijke huishouding.
Ik lees dat er woensdag een aardbeving met een kracht van 5.0 is geweest, net ten zuiden van Bali. Niets van gemerkt dit keer, en wij zitten er niet op te wachten ook. In deze contreien is de natuur net rustig geworden, dus geen gerommel a.u.b.
Opnieuw zijn er in Denpasar twee Europeanen opgepakt die dachten ongehinderd drugs Bali binnen te kunnen smokkelen. Het is echt onbegrijpelijk dat zij het er op wagen. Zij zijn hier haast verzekerd van de doodstraf.
Op mijn strandbed krijg ik vanuit Nederland bericht dat ik over 5 maanden mijn AOW-gerechtigde leeftijd bereik. Wel een mooie service, dan kan ik dat niet vergeten. Zit ik zowaar mijn AOW vanaf mijn strandbed aan te vragen.
Vanavond eten wij bij Kanda aan de andere kant van de A15. Hier zijn wij nog niet eerder geweest. Het blijkt weer zo'n onbekend pareltje te zijn. Het is een restaurant met een mini dierentuin. Jammer dat ook hier vanavond maar weinig eters zijn. In ieder geval gaan wij hier volgend jaar weer kijken, maar dan wanneer het nog licht is. De dieren konden wij nu nauwelijks zien.
Gegeten bij: Kanda
Het weer van vandaag: 30 grC -lekker windje - geen druppel neerslag.
Geschreven door Beaenleoopreis