Eergisteren bekroop ons een vlaag van reislust. Ons Rome avontuur lonkt, maar augustus lijkt nog zo ver weg. Veel mooie dagen om buiten te genieten zijn er dit jaar nog niet geweest, en nu kondigt men als het ware een zomerse week aan!!

Als bezeten begonnen we te zoeken naar een verblijf dat in onze prijsklasse valt. Wie ons regelmatig volgt weet dat onze standaarden daarbij bijzonder "laag" liggen. Eenvoudig was het niet maar de aanhouder wint meestal blijkt alweer. Na middernacht was het toen we een Airbnb boekten in Valenciennes, een appartementje voor 4 nachten voor 220 euro, met het Parc naturel régional Scarpe-Escaut vlakbij.
Een gebied op zo'n 120 km van Brugge dat we nog wat verder kunnen verkennen.
Vorige week was ik enkele dagen koortsig en nu net deze morgen had Chris ook lichte verhoging...dus maar een dafalganneke genomen 😒.

Rond 10u15 vertrekken we al, ondanks dat we slechts tegen 15u binnen kunnen in ons appartementje. Maar het aangekondigde mooie weer trekt ons naar buiten. Picknicken op een bankje bij een meertje in de buurt van Valenciennes leek ons een leukere manier om te wachten dan thuis.

Chris ziet het toch zitten om een wandeling van 8 á 9 km te doen rond Mare á Goriaux op een kwartiertje rijden van onze eindbestemming, effen afslag 6 net voor Valenciennes nemen. Het is een mooie wandeling met veel vogeltjes die kwetteren dat het een lieve lust is en kwakende kikkers die in het rond springen aan de rand van het moeras.

We komen net iets na 15 uur in de buurt van het appartement aan. De locatie is niet zo duidelijk gecommuniceerd...ik moet dus even de verhuurder contacteren, maar die reageert super vlot. Hij beweert wel, dat we pas om 19u verwacht waren, maar na contact opgenomen te hebben met de schoonmaker mogen we "uitzonderlijk " binnen om 15.30. En tijdje later stuur ik hem een printscreen met de bevestiging dat we wel degelijk om 15 u verwacht werden. Nu beweert hij dat, dat het uur van vertrek is...Het is de eerste keer dat we zo communicatiemoeilijkheden ondervinden met airbnb. Maar enfin we zijn binnen en hebben het meest noodzakelijke...al zijn er wel wat minpuntjes: de liftdeur gaat eerst een 10tal keer open en dicht vooraleer ze echt dicht gaat. Het kookfornuis staat in een onbereikbare hoek...omdat ze er een soort keukentafel van hebben gemaakt.( zie foto).

Maar plantrekkers zoals wij, laten hierdoor de pret niet bederven ... het mini-oventje dat ik ontdekte in de keukenkast deed precies zijn werk en de pizzabroidjes hebben dus gesmaakt 😉

Morgen normaal een mooie fietstocht.

Geschreven door Lucienne