Vandaag plannen we een iets langere wandeling die start aan de camping bij het Pulvermaar, waar we een 3 tal jaar geleden al eens wandelden met Paul en Ingrid. Het lijkt iets frisser te zijn dan gisteren, maar algauw denken we daar niet meer aan en kunnen we onze fleezekes weer uittrekken.
De herfstkleuren rond het Pulvermaar brengen ons in opperste vervoering. We eten onze boterhammen bij het Strohner Mårchen: als echte romeinen, liggend op een houten ligbank, met een overweldigend zicht op het typisch heuvelend landschap en bovendien lekker in het zonnetje. Dat Stroner Märchen, is een opgevulde vulkaankrater, waar nu een soort veen op ontstaan is, je ziet een mooi cirkelvormig stukje moeras midden in een veld met de typische veenvegetatie.
We komen ook opnieuw langs de grote "lavabombe" waar we destijds met Paul en Ingrid langs wandelden. Nog verschillende kleine "maren" sieren het landschap, ze worden soms de ogen van de Eifel genoemd, omdat ze er vanuit de lucht uitzien als blauwe ogen die je aanstaren.
We hebben 15 km op onze teller staan en op het einde van de wandeling voelen we dat ook, want vandaag waren er ook nogal wat klimmeterkes bij.
We gaan nog even naar de winkel in Lutzerath en smullen vandaag "croques boemboem" met de rest van de spaghettisaus van gisteren.
En ...we hebben geluk, we konden nog een nachtje bijboeken...dus morgen nog een fijne natuurdag in het verschiet.🌳🌳🌾☘🌿
Geschreven door Lucienne