Vandaag stond ons op papier een zware etappe te wachten, en voor de één of andere reden viel het ons best mee...OK er zaken behoorlijk zware stukken tussen, maar die gingen ons beter af dan de vorige dagen. Er is maar één verklaring, we zijn meer en meer getraind op klimmen...misschien komt het toch nog goed voor het parcours dat ons wacht in Engeland.
We hadden weer veel ongelooflijke zichten op de Bretoense kust, die ons blijft verrassen.
Leuke anekdote van de dag: na een heel zware en lange klim op het einde van de dag, komen we op een eigen bedding fietspad plots voor werken te staan, die nergens ervoor werden aangeduid. Ik vraag of we misschien toch even door mogen, waarop een jonge kerel spontaan mijn fiets, met bagage en al zomaar eventjes over de aardehop heft voor mij...charmant...was ik 30 jaar jonger geweest,was ik meteen smoorverliefd!!!
Bij aankomst op de camping en het wisselen van schoenen stel ik een teek vast, die ik ook meteen vakkundig verwijder. Chris neemt nog een makro-opname van het beestje als ultieme bewijsvoering.
We hebben nu Cassoulet met aardappelen gegeten, zijn gedoucht, en plannen nog een avondwandelingetje, want het zicht is hier weer uit de duizend.
Geschreven door Lucienne