Schitterend zag het er deze morgen zeker niet uit, maar Chris had alle vertrouwen in het weerbericht en dat het vandaag droog zou blijven. Wel ik verklap het maar meteen...hij had gelijk...we zagen zelfs af en toe de zon.
We deden deze keer een rondje ( van 72 km) met een stuk langs wat blijkbaar "La côte Sauvage" heet, een stuk westelijker dan Roscoff , waar we in 2015 tijdens onze Tour De Manche overstaken naar Plymouth en het Britse deel van de toer fietsten, tot in Pool.
We fietsten vandaag dus een klein stukje van de Vélodyssée, die de volledige Atlantische kust aandoet...en die ik ook wel zou zien zitten om te doen, zeker met een e-bike.
Vandaag had ik maar de helft van mijn batterij opgebruikt...tijdens een rit met toch meer dan 600 hoogtemeters...dat maakt zo'n rit toch stukken comfortabeler.
Ik heb mijn hart verloren aan de Bretoense Kust...prachtig met zijn ruige rotsen en leuke kleine strandjes. Ik heb vandaag zelfs de tijd gevonden om even te gaan pootjebaden.
En weer een nieuw woordje Bretoens kwam er vandaag bij: een fiets blijkt "beloioù" te zijn...lazen we op een verkeersbord .
Morgen laatste kans op een fietstocht en het zou weer drogen blijven...we kiezen denkelijk om nog eens de "roze granietkust" te herdoen.
Geschreven door Lucienne