Het was eerst nog wat zoeken om terug op de route te geraken en uit York, maar eens we langs het kanaal waren begon de pret. Daarna slingerde zich een asfaltbaantje van een kleine meter door het platteland. Zoals voorzien waren de eerste 50 tot 60 km redelijk vlak en best te doen, veel op baantjes die ze in Frankrijk "départementales" zouden noemen. Rond die 60st km kwamen we plots aan een wegwijzer die duidde op een helling van 14%...gelukkig voor ons in dalende lijn, maar dat kon niet blijven duren natuurlijk. Het landschap verandert trag maar zeker: de heggen worden stenen muurtjes; de vlaktes worden heuvels en de vegetatie wordt ruwer. Dat maakt die laatste 20 km redelijk lastig, maar we stoppen lang niet alleen om uit te blazen, maar ook vooral om het prachtig landschap te bewonderen en foto's te nemen.
Pateley Bridge heeft een grote straat, en daar veblijven wij achterin een snoezelige tearoom. We hebben er eeneigen mini cottage. Slaapkamerje met 2 bedden, badkamer met douche en toilet en een ruimte om onze fietsen te stallen. We kunnen op een gezellig binnenkoertje op het terras zitten op volgens mij eeuwenoude straatstenen.
Naast de tearoom is het oudste snoepwinkeltje van Engeland, gaan we straks eens beter gaan bekijken, als we op zoek gaan naar avondeten.
Geschreven door Lucienne