Dag 35: Mestre- Baone ( Este) 71 + 10 km
Italië, Casette
Deze morgen is de verhuis van het 7de verdiep naar beneden redelijk vlot verlopen.
In de voormiddag fietsen we het eerste stuk terug langs waar we gekomen zijn , toen we zo dicht mogelijk bij Venetië wilden geraken. We doen inkopen voor de lunch in een Lidl en eten in een parkje er recht tegenover, een chocolade croissant als 2de ontbijt. We zitten op een bijzonder bankje, zie de foto's.
In de namiddag komen nieuwe bergen ons decor vervoegen : de Colli Euganei, een gebergte van vulkanische oorsprong. We fietsen lange stukken op een dijk langs de Bacchilione, en er is enorm veel wind, gelukkig meestal mee, maar soms ook verraderlijk van opzij. We bereiken Agricampeggio Alba, die we gisteren reserveerden, op een mooi uur en zetten vlot onze tent op. Eten kunnen we er alleen in het dichtsbijzijnde dorpje Este.
We douchen ons en vertrekken op zoek naar ons avondeten. De weg naar Este loopt over nogal wat onverharde wegen en ook het vinden van een restaurant lukt niet meteen...We vinden uiteindelijk een plek Centolire genaamd. We vragen waar we onze fietsen veilig kunnen zetten terwijl we er iets eten. Een heel jong gastje laat ons de fietsen achteraan zetten en is heel vriendelijk. Ondertussen stelt Chris vast dat hij zijn stuurtas niet meer bij zich heeft...waarschijnlijk ergens achtergelaten bij een andere zaak waar we uiteindelijk niets konden eten...Lichte paniek slaat toe. Chris zegt " instaleer jij je maar hier, ik ga intussen op zoek" ...
Ik begin in mijn paniek het hele verhaal uit te leggen in mijn beste Italiaans aan de jonge man en hij is zo meelevend dat het me ontroert. Ik krijg een drankje aangeboden en terwijl ik het begin te drinken hoor ik hem zeggen: " Ho trovato !!" " Hij heeft het gevonden!" De jongen lijkt al even blij als ik. Ze hadden in de vorige zaak de tas van Chris reeds achter de toog gezet...Oef ...eind goed al goed.
We hebben er een mooie avond van gemaakt met alles erop en eraan en verder verbroederd met nog een andere jonge ober.
Het was blijkbaar nog niet genoeg avontuur voor vandaag, want op de terugweg naar de camping reden we verkeerd in het donker...belanden midden de velden en arriveren uiteindlijk toch juist, bij het licht van de maan.
Vandaar het late verslag.
Hoe we het de komende dagen moeten aanpakken met het slechte weer in Emilia Romagna weten we nog niet goed...wordt vervolgd.
In de voormiddag fietsen we het eerste stuk terug langs waar we gekomen zijn , toen we zo dicht mogelijk bij Venetië wilden geraken. We doen inkopen voor de lunch in een Lidl en eten in een parkje er recht tegenover, een chocolade croissant als 2de ontbijt. We zitten op een bijzonder bankje, zie de foto's.
In de namiddag komen nieuwe bergen ons decor vervoegen : de Colli Euganei, een gebergte van vulkanische oorsprong. We fietsen lange stukken op een dijk langs de Bacchilione, en er is enorm veel wind, gelukkig meestal mee, maar soms ook verraderlijk van opzij. We bereiken Agricampeggio Alba, die we gisteren reserveerden, op een mooi uur en zetten vlot onze tent op. Eten kunnen we er alleen in het dichtsbijzijnde dorpje Este.
We douchen ons en vertrekken op zoek naar ons avondeten. De weg naar Este loopt over nogal wat onverharde wegen en ook het vinden van een restaurant lukt niet meteen...We vinden uiteindelijk een plek Centolire genaamd. We vragen waar we onze fietsen veilig kunnen zetten terwijl we er iets eten. Een heel jong gastje laat ons de fietsen achteraan zetten en is heel vriendelijk. Ondertussen stelt Chris vast dat hij zijn stuurtas niet meer bij zich heeft...waarschijnlijk ergens achtergelaten bij een andere zaak waar we uiteindelijk niets konden eten...Lichte paniek slaat toe. Chris zegt " instaleer jij je maar hier, ik ga intussen op zoek" ...
Ik begin in mijn paniek het hele verhaal uit te leggen in mijn beste Italiaans aan de jonge man en hij is zo meelevend dat het me ontroert. Ik krijg een drankje aangeboden en terwijl ik het begin te drinken hoor ik hem zeggen: " Ho trovato !!" " Hij heeft het gevonden!" De jongen lijkt al even blij als ik. Ze hadden in de vorige zaak de tas van Chris reeds achter de toog gezet...Oef ...eind goed al goed.
We hebben er een mooie avond van gemaakt met alles erop en eraan en verder verbroederd met nog een andere jonge ober.
Het was blijkbaar nog niet genoeg avontuur voor vandaag, want op de terugweg naar de camping reden we verkeerd in het donker...belanden midden de velden en arriveren uiteindlijk toch juist, bij het licht van de maan.
Vandaar het late verslag.
Hoe we het de komende dagen moeten aanpakken met het slechte weer in Emilia Romagna weten we nog niet goed...wordt vervolgd.
Geschreven door Lucienne
Al 6 reacties bij dit reisverslag
Avontuurlijk genoeg?🚵♂️🚵😄😂
Chris 2024-09-18 00:35:48
Spannende dag !
Catherine 2024-09-18 08:29:12
Dat was zeker een streske, maar gelukkig met goed einde van de dag.
Crien 2024-09-18 10:55:29
Leuk bankje inderdaad! En spannend . Gelukkig komt altijd alles goed x
Veerle 2024-09-18 23:58:11
Wat een mooi bankje ! Wat wil die spreuk zeggen? Wij hebben aan de moezel heel mooi weer nu. Fietstochtjes langs de moezel .... korter dan die van jullie hoor....
Ria 2024-09-19 14:03:37
De fabel is de plaats van alle hypotheses. Zij kunnen een kind de wereld leren kennen.
Lucienne 2024-09-19 15:21:02
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
