Terug naar huis.
Frankrijk, Perpignan
We zitten nu al zo'n 4 uur op de TGV. Het dringt stilaan door dat we straks weer in Wakken zijn.
Het was alweer een aan te raden fietsreis. Je kunt de Pirinexus gerust in minder dagen fietsen, maar wij hebben genoten van de afwisseling, en de totale afwezigheid van eender welke tijdsdruk.
Gisteren kwam er onverwachts wat stress om de hoek loeren door die massale machtsvertoning rond het station...uiteindelijk gelukkig voor niks, gebleken achteraf.
Toen we eindelijk konden gaan eten was er nog een vermeldenswaardig voorvalletje: toen we ons aan een tafeltje installeerden, zat er enkele tafels verder een dame. Ze zat geconcentreerd op haar gsm te tokkelen. Toen we nog niet waren gestart met onze aperitief, begon ze te bellen...in het Italiaans. Dat gekwebbel ging zo verder, terwijl ze constant heen en terug liep langs het terras. Ik, die zo verliefd ben op de Italiaanse taal, kreeg het op den duur zo op mijn heupen van dat madammeke, dat Chris me moest intomen...Ik had veel zin om eens mijn beste Italiaans boven te halen om aan haar verstand te brengen dat ze stoorde. Enfin, een hoofschotel en een koffie later, was ze nog niet uitverteld...
Basta! Wij zijn terug naar ons hotel, daar is het rustiger.
Update 20 u en thuis
Het was een lange reisdag: sporen van Perpignan naar Paris gare de Lyon; trein Gare de Lyon naar Gare du Nord; trein van Paris Nord naar Lille Flandres; trein van Lille Fl. naar Kortrijk en dan uiteindelijk de bus naar Wakken.
De bus naar Wakken kwam pas rond 18.30, dus hebben we een spaghetti gegeten op de hoek voor het station...die was best lekker voor geen 10 euro en huisgemaakt.
De finale busrit naar huis, was sterk geanimeerd door een koppel medepassagiers. Een luidruchtige blinde man met "zijne gendarm" laat ons zeggen...
Hij zong de hele weg een aanéénschakeling van "Ik ben zo eenzaam zonder jou" en "Seks met die blonde..." en riep ondertussen vanalles naar de chauffeur, die wijselijk rustig bleef. Familie Backeljau had er niks aan. Hilarische eindrit dus.
Onze vierkantemeterbak is tijdens onze afwezigheid helemaal uit zijn voegen gebarsten... we zullen veel slaatjes kunnen eten....
https://youtu.be/lOVWwLn6hD0
Het was alweer een aan te raden fietsreis. Je kunt de Pirinexus gerust in minder dagen fietsen, maar wij hebben genoten van de afwisseling, en de totale afwezigheid van eender welke tijdsdruk.
Gisteren kwam er onverwachts wat stress om de hoek loeren door die massale machtsvertoning rond het station...uiteindelijk gelukkig voor niks, gebleken achteraf.
Toen we eindelijk konden gaan eten was er nog een vermeldenswaardig voorvalletje: toen we ons aan een tafeltje installeerden, zat er enkele tafels verder een dame. Ze zat geconcentreerd op haar gsm te tokkelen. Toen we nog niet waren gestart met onze aperitief, begon ze te bellen...in het Italiaans. Dat gekwebbel ging zo verder, terwijl ze constant heen en terug liep langs het terras. Ik, die zo verliefd ben op de Italiaanse taal, kreeg het op den duur zo op mijn heupen van dat madammeke, dat Chris me moest intomen...Ik had veel zin om eens mijn beste Italiaans boven te halen om aan haar verstand te brengen dat ze stoorde. Enfin, een hoofschotel en een koffie later, was ze nog niet uitverteld...
Basta! Wij zijn terug naar ons hotel, daar is het rustiger.
Update 20 u en thuis
Het was een lange reisdag: sporen van Perpignan naar Paris gare de Lyon; trein Gare de Lyon naar Gare du Nord; trein van Paris Nord naar Lille Flandres; trein van Lille Fl. naar Kortrijk en dan uiteindelijk de bus naar Wakken.
De bus naar Wakken kwam pas rond 18.30, dus hebben we een spaghetti gegeten op de hoek voor het station...die was best lekker voor geen 10 euro en huisgemaakt.
De finale busrit naar huis, was sterk geanimeerd door een koppel medepassagiers. Een luidruchtige blinde man met "zijne gendarm" laat ons zeggen...
Hij zong de hele weg een aanéénschakeling van "Ik ben zo eenzaam zonder jou" en "Seks met die blonde..." en riep ondertussen vanalles naar de chauffeur, die wijselijk rustig bleef. Familie Backeljau had er niks aan. Hilarische eindrit dus.
Onze vierkantemeterbak is tijdens onze afwezigheid helemaal uit zijn voegen gebarsten... we zullen veel slaatjes kunnen eten....
https://youtu.be/lOVWwLn6hD0
Geschreven door Lucienne
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Ja dat was nog een serieuze omzwerving om thuis te geraken, Welkom thuis in ieder geval !
Ria 2019-06-01 21:22:29
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
