Deze morgen wetd ik netjes opgepikt door mijn broer, voor onze intussen traditionele broer-en-zus-wandelweek. Deze keer kozen we voor een vaste stek in de Hoge Venen, in het appartement in Montenau waar Chris en ik vorige winter ook waren.
Ik had de wandeling van Ninglispo in Aywaille gepland als mogelijkheid voor onderweg, afhankelijk van de weersomstandigheden...
We hadden geluk, dus zijn we daar gestart rond de middag, want we reden de Brusselse Ring nog nooit zo vlot over als vandaag, aangezien de feestdag.
Snel een boterham van mijn zelfgebakken desembrood naar binnengespeeld op de parking en dan met wat drank in de rugzak vertrokken.
Populaire wandeling in elk geval, want we waren er niet alleen...althans niet op het eerste stuk. Verderop werd het toch iets minder toegankelijk voor mensen met kleine kinderen of mensen die niet meer zo fit zijn. Je klimt soms langs de rotsen met touwen die er hangen om je toch vast te kunnen grijpen.
Mooie wandeling, en ook Danilo was in de wolken die wandeling eindelijk te hebben gedaan. Hij herinnerde zich nog een prentje van Ninglispo uit de aardrijkskundeboeken uit zijn kinderjaren.
Rond 16 u kwamen we aan in Montenau. Ons wat instaleren en een koffietje drinken met een pannekoekje was welkom na onze mooie eerste wandeling van 7 km.
Nu staat onze kip te sudderen voor het avondeten en genieten we van de rust.
Geschreven door Lucienne