We skippen een dagje verslag doordat we gisteren weer veelal met de makelaar op stap zijn geweest.

Vandaag echter, was een dag met véél zon en een nieuwe wandeling voor ons: Levada dos Piornais. Onderweg stoppen we weer aan het rond punt van Ponta do Sol voor "um Chino e um Bica cheia" - wat zoveel betekent als een vol kopje espresso 😉

We parkeren de auto niet ver van het Estadio dos Barreiros in Funchal, waar de wandeling staat aangegeven met een bordje en je de trap naar beneden neemt.

Het is zowaar de warmste dag vandaag van heel de vakantie, en de wandeling geeft amper schaduw. Gelukkig stap je vrijwel altijd met zicht op zee, en voel je hier en daar wel een briesje waaien 🥰

Het eerste deel in Sao Martinho gaat door de achtertuinen van enkele dure en moderne panden. Je hoort in de verte ook constant lawaai van bouwondernemingen, in combinatie met fluitende vogels 😄

Een goeie tip die ik ergens las nadien, is om deze wandeling in het weekend te ondernemen omdat de meeste bouwfirma's dan stil liggen.

De weg gaat verder en verandert na een halfuur in braakliggende stukken met oude vervallen schuurtjes, en heel veel bananenplantages. Het maakt de wandeling in ieder geval heel gevarieerd! Hier en daar dwaalt een katje rond, of zie je een hond liggen zonnen op een terras 😁

De bloemenpracht wanneer je tussen de lokale huizen wandelt is adembenemend. Gaande van hortensia's tot bougainville's geschrankt tegen een witte muur. Prachtig gewoon 😍

Onderweg stoppen we bij een gezellige taverne: Casa da Levada. We bestellen een watertje en een koffie. Onze eigen drinkbus van 1,5 liter is er al bijna door 😜
Daarna gaat het verder en komen we aan een grote weg, de afrit van een autostrade zelfs en en zijn we de levada kwijt... Tot een lokale man ons wijst op het zwarte bordje 500m voorbij de "Carxop" een wagenverkoper.
Amai, dat bord zouden we nooit gezien hebben 🙈😄

Weer goed doorstappen van de grote weg af en na 10 minuutjes zitten we weer naast de levada. Veel geluiden weer van de autosnelweg in de verte, maar het is toch ook interessant om hier rond te wandelen.

Wanneer we na 7 km aankomen in het dal richting Camara do Lobos, moeten we door tunnels bukken/stappen. Het zijn allemaal heel korte tunnels, dus een hoofdlampje is hier overbodig. De levada hier zit heel erg hoog, waardoor je een reling hebt links, maar wel zicht op de afgrond naast je van om en bij de 150m diep. We proberen dus niet teveel naar beneden te kijken 🙈

Als we door de tunnels zijn passeren we 2 dames op terugweg die ons weten te vertellen dat 10 minuten verder een gesloten hek op de levada staat. Je kan niet meer verder.
Das wel jammer, aangezien we er bijna waren! Je kan hier aan het einde van de wandeling normaalgezien een bus nemen naar Funchal, maar das nu uitgesloten.

Dan nemen we hier op de rand van de levada een pauze. We eten een appel en een taartje van bij de bakker 😋 Gelukkig net een plekje in de schaduw, want de zon schijnt genadeloos hard vandaag ☀️😁

Daarna wandelen we de ganse trip terug. Geen straf, want in de andere richting ziet het er toch altijd weer een beetje anders uit 😊 Aan de Casa da Levada waar we daarstraks iets dronken, besluiten we nu iets te eten. Het is bijna 16u nu en we hebben honger!

Ives bestelt een slaatje tonijn en ik de veggie sla. Een toast met tonijn en tomaat erbij en we smullen ons buikske weer rond 🤤

Het laatste stuk is nog een halfuurtje stappen tot de auto. Snel van outfit wisselen in de auto: lange broek uit, kleedje aan 🤩 en we rijden terug tot Madalena do Mar waar Annick en Wim ons opwachten in een pop-up bar aan het strand. We praten gezellig bij tot de zon verdwijnt achter de rotsen en nemen dan allemaal nog een hotdog aan een foodtruck op de parking.

Veel te lekker, en alweer een leuke afsluiter van vandaag met 20.000 stappen 🤭 Nu douchen in en ons bed in.

Tot morgen!

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen