Het is vanmorgen 9u30 u als we opstaan. We worden verwacht op het Plaza Santa Ana voor onze Madrid Food Tour! We wandelen in minder dan een kwartiertje naar het plein waar onze foodie guide – Luke - ons al staat op te wachten. Ontbijt nemen werd ons afgeraden, aangezien we tijdens deze tasting al meer dan genoeg eten zouden krijgen ;)

We maken eerst kennis met onze groep, een gezin uit Illinois en een koppel uit Cincinatti, en dan nog een meisje alleen uit Alabama die hier werkt als nanny in Madrid en vandaag haar vrije dag heeft. Americans only dus! :)

Luke geeft ons alleen een kleine hand-out waarin we kunnen lezen wat en waar we zoal gaan proeven, en het blijkt een hele boterham te zijn! Eerst wandelen we naar ‘Chocolat’ (Calle de Santa Maria, 30), befaamd om zijn Churros, wat voor Spanjaarden niet wordt beschouwd als een dessert, maar wél als een rijk ontbijt! Ik heb het al zo vaak gezien, maar nog nooit eerder gegeten, dus best wel benieuwd! :)

Ze smaken een beetje als smoutebollen, en de chocola waar je ze in doopt, is naar mijn smaak te bitter. Ons Amerikaans gezelschap vindt het allemaal best en smult erop los! Ons Belgenlandje wordt zelfs nog geprezen door Luke vanwege ‘the best chocolate’ ;)

We slenteren door de straatjes heen van Huertas, de literaire wijk van Madrid en Luke vertelt honderduit over hoe gezellig deze wijk wel is met zijn veeltallige tapabarretjes met live-muziek. Onze volgende stop is bij de ‘Fabrica de Patatas Fritas y Churreria’ (Calle Cervantes, 9). Hier kan je binnen een kijkje nemen hoe de chips met de kilo’s wordt gebakken in grote containers olie. Deze ‘fabrica’ is ook de toeleverancier van quasi alle tapa bars hier in de buurt. Luke koopt hier een grote zak die nog met de hand wordt gevuld. Buiten nemen we dan allemaal een goeie grabbel in de zak… mmmm… lekker :p (my biggest sin of all!)

Niet ver hiervandaan lopen we binnen bij “Casa Gonzalez” (Calle Léon, 12) – hier wacht ons achteraan in de zaak een lange tafel speciaal gedekt voor ons met voor elk een bordje kaas. Zo ligt er een Arzua kaas, een San Pelegrin, Idiazábal en Calabres kaas. Deze laatste was mijn favoriet! Een blauw geaderde schimmelkaas die men 4 tot 6 maanden rijpt in de koele grotten in het Picos de Europa gebergte. Mmmmmm… niet iedereen is fan, but I like this very much :)

Spaanse confituur, honing, olijfolie, en een Rabito Royale (vijg in chocolade)… dat zijn de proevertjes van de volgende locatie! Luke brengt ons achterin de opslagruimte van een kleine kruidenierswinkel, waar een standje klaar staat en hij ons met een kleine lepel laat proeven van verschillende potjes. Ieder van ons moet raden wat we nu net proeven :) Grappig wat sommigen er van maken! :p

De Mercado de Antón Martín is niet veraf meer van hier (Calle Santa Isabel, 5) hier is onze volgende halte voor heel wat lekkers. Om te beginnen stopt Luke bij een olijvenverkoper waar hij wijst naar allerhande gekleurde olijven. Het geurt heerlijk, en ook de olijven zijn mijn favoriet! We mogen proeven van maar liefst 6 verschillende olijven: Manzanilla, Campo Real (lekker, deze smaken naar oregano!), de la Abuela, Jaén, Malagueña, Aragonesa.

Na de olijven is het de beurt aan de Fiaschetteria La Saletta, die zich ook bevindt in de Mercado de Antón Martín. Hier krijgen we een zalige ‘porchetta a la española’ voorgeschoteld op een stukje brood, very simple but oh… SO good! :) Terwijl we dit stukje varkensbuik oppeuzelen, staan mensen hier aan te schuiven om een plaatsje te bemachtigen aan deze kleine eettent onder het dak van de Mercado de Antón Martín.

Nog steeds op de overdekte markt en deze keer houden we halt bij ‘Charcuteria Ismael’, waar we proeven onder het goedkeurende oog van Ismael zelf: Jamón Serrano (lekker!), Jamón Iberico (zalig lekker, wat een verschil met de Serrano!) en Cecina de León (niet te vreten in vergelijk met voorgaande) het is letterlijk ‘koe’.

Onze laatste stop op de markt is bij ‘Bar Omaira’ waar we een voortreffelijk bordje ‘slow cooked Beef cheek, oftewel ‘stoofpotje van wangetjes’ proeven: delicioso! :) Ik ontplof nu wel van al dat eten… oef!

Voorlaatste proevertje nu het al bijna half 3 is: Los Gatos (Calle de Jesus, 2) waar we een Vermouth van de tap hebben gekregen (niet te drinken, bah!) en lekkere ‘tostas’ met ondermeer bloedworst, garnalen in look, en kaas met champignons…

Ready for dessert now? :) haha… hoewel ik geen doorsnee fan ben van dessert en eerder opteer voor alle lekkernijtjes bij de apero, ben ik toch ook hier door de knieën gegaan voor de meest hemelse gebakken kaastaart ook wel genaamd Tetilla de Arzua… ik watertand nog als ik er aan denk! Fris en heerlijk lekker! ;) Deze kan je vinden bij Pandepi op de Plaza de Jesús, 5.

Onze buikjes zijn meer dan rond gegeten en het is jammer genoeg tijd om afscheid te nemen na dit (vr)eetfestijn van meer dan 3 uur boordevol leuke informatie én ook leuk gebracht door de meest sarcastische gids ooit: Luke! We vonden het geweldig, weer een dag om niet te vergeten!

Terwijl de temperaturen weer oplopen naar de 42°C, besluiten we van hieruit naar Retiro Park te wandelen. Het is niet meer van 15 minuutjes stappen, ware het niet dat de temperatuur er een stokje voor steekt. We slenteren door de brandende zon via de entree het park in, maar nergens is er meteen een schaduwplekje te bespeuren, dit is echt afzien!

Bij de eerste bank houden we even halt, en onze mond plakt toe van de droogte. We zien in de verte enkele kraampjes uitgestald staan, dus hopen op een verkoelend flesje water! Wanneer we bijna aan het meer van Retiro aankomen, zien we een nabijgelegen terras volledig in de schaduw. Dit is het! Even rusten dan maar. We bestellen beiden een granizza de limón, veel gemixt ijs met een limoensmaakje, wat ons meteen een bijna-brain freeze bezorgt ;) maar t smaakt ons heerlijk bij deze hitte. We zitten hier bijna meer dan een uur, mensen kijken én ook de mensen bewonderen voor hun moed bij deze temperaturen een roeibootje te huren op het meer! Hoe romantisch het er ook mag uitzien, menig man die nu roeit zou zijn vrouw die dit idee in haar hoofd haalde kunnen wurgen, haha… ’t is gewoon veel te heet, en bovendien is het verboden te zwemmen in het meer.

We lopen het park terug uit aan de noordzijde en gaan de metro nemen naar ons appartement. Het is niet ongewoon ver wandelen te voet, maar een halfuur gespaard in deze temperatuur betekent voor ons meer dan het te voet te doen ;) In amper 10 minuten staan we al voor ons appartement, en ploffen we ons op het bed voor een korte siësta.

Om 21u willen we toch nog iets doen, maar veel honger hebben we niet :) We nemen een gokje zonder reservatie en nemen de taxi tot Gau&Cafe, een gezellige rooftopbar in de studentenwijk. Je moet eerst een onopvallend studentengebouw binnen lopen, de lift nemen en dan sta je plots in de ‘vibe’ van de locals die hier hun hartje ophalen op het supergezellige terras ‘high in the sky’.

Jammer genoeg zonder reservatie komen we op een wachtlijst terecht voor ‘drinks en tapas’ (het rooftopterras is in 2 delen verdeeld: één om te dineren, en het andere voor een apero en een klein hapje). Het dinner-gedeelte is volledig volzet voor de ganse avond en daar kunnen we niet meer terecht, maar we kunnen wel nog wachten op het apero-gedeelte, waar 4 koppels voor ons op de wachtlijst staan. We wagen het erop en nemen alvast een aperitief aan de bar (binnen).

Na een dik halfuur worden we dan eindelijk aan tafel geroepen, en neem het van ons aan: het is echt de moeite! Mocht ik het eerder geweten hebben had ik een reservatie voor dinner genomen, aangezien de tapas enkel: croquetas, gefrituurde kipreepjes en fishsticks waren. Voor onze kleine honger was dat aanvaardbaar, maar indien je in het apero-gedeelte echte tapas zou verwachten, kan dat best teleurstellend zijn.

We hebben hier bijna 2 uur doorgebracht op het dak van Gau&Cafe, waar een constante gezellige drukte heerste. De hapjes en de gin tonic waren onmisbaar ;)

Net na middernacht tijd voor onze nachtrust en morgen alweer de laatste dag in Madrid… It was one happy day today! :)

Geschreven door Knipellen