Gisterenavond na ons etentje in Vogafjoss, zijn we naar de overkant gereden naar de camping die nog net 10 min open was. We waren beiden moe en hadden toch behoefte aan een warme douche... Het was inmiddels al 22u.

Binnen bij de receptie vraag ik nog vriendelijk of ze een wasmachine hebben, en ja dat kan :) Zij wast en droogt de handel en morgen hebben we het opgevouwen weer terug. We geven lang niet alles mee (ge weet maar nooit of er dingen krimpen ofzo ;)

Daarna gaan we lekker warm douchen, maar euh... my god het water stinkt!! Bweuk... het is deze keer echte rotte eigeur die uit de sproeikop komt. We zijn toch al blij met de warmte van het water ;)

Vanochtend zijn we opnieuw wakker rond 8u. Heerlijk geslapen!! Gisteren heb ik de test gedaan om de slaapzak helemaal open te ritsen en bovenop mij te leggen, in plaats van er IN te gaan liggen en oh ja :) ik kan eindelijk weer bewegen 's nachts!! I don't like mummie bags ;)

Onze was zou klaar zijn om 9u, maar dat werd blijkbaar niet doorgegeven aan de nieuwe persoon die deze ochtend aan de receptie staat, en ze holt nog naar de droogkast... 30 minutes! Allez vooruit, dan maar even wachten... maar het is alvast droog buiten en we hopen dat dat zo blijft! :) Wanneer onze was klaar is, vertrekken we naar Hverir (ook wel genoemd Namaskard), een solfatarenveld, met dampende zwavelbronnen, stoompotten en modderpoelen! Slechts 3 km rijden ofzo van het meer, dus we zijn er quasi direct :)

Wanneer we steil naar beneden rijden van de bergkam zien we de dampen al opstijgen en de felle kleuren van de Namafjall. Deze berg ligt net naast het geothermisch gebied en je kan hem normaal gezien ook beklimmen in 25 min, maar we doen het niet, het is nog erg nat buiten van vannacht, en in de gids staat dat beklimming onmogelijk wordt als de kleibodem nat is :( Je zou er een prachtig zicht hebben op het gebied, maar we zijn al blij dat we het zo kunnen zien en er in kunnen rondwandelen zonder regen ;)

Prachtige kleurtjes, maar ook verschrikkelijk vieze geur!! We kunnen ons niet meer herinneren dat het zo stonk in Yellowstone :-D

Hierna is het kiezen: het enige wat we nog 'kunnen' doen van activiteit in Myvatn is de Nature Baths. Gezien alle andere activiteiten wel een berg beklimmen is of een hike... maar alle paden zijn gesloten en ondergesneeuwd, dus dat is volledig uitgesloten.

Jammer, want aan de foto's te zien in het visitorcenter ziet het er hier prachtig uit met al die groene kleurtjes! Maar ook hier zeggen de mensen dat het in lange tijd niet meer zo erg heeft gesneeuwd... Dus das pech dan.

Het is nog maar half 11 in de ochtend, en we hebben precies geen zin om nu alweer onze kleren uit te trekken en te gaan badderen... hoe graag we het ook eens hadden gezien :) Maar aan de andere kant: als het zo erg stinkt als Hverir dan is onze goesting ook over :) haha...

In Myvatn blijven plakken tot vanavond om dan de baden te proberen lijkt ons ook verloren tijd, dus het lijkt ons beter om richting Egilsstadir te rijden en onderweg toch te proberen aan de Dettifoss te geraken. De waterval waar we gisteren niet zijn geraakt langs de bovenzijde van de weg.

Benieuwd als we zijn, is de weg toch open, maar er staat wel dat de weg mogelijk halfweg onberijdbaar is geworden door sneeuw. We proberen het en zien wel, wie niet waagt... ;) Na 4km al, merken we dat de sneeuwplekken de weg bedekken, maar t is platgereden, dus we zijn voorzichtig en gaan door ;)

Gelukkig is het hier plat, en geen bergkam, dat zou een beetje te gevaarlijk zijn denken we. De ganse rit tot daar bedraagt 25 km en bij de laatste 5 km rijden we letterlijk door zijwanden van opgehoopte sneeuw en zien we dat een sneeuwruimer druk bezig is om de weg zo vrij mogelijk te maken. Gelukkig!!
De parking is amper herkenbaar door de sneeuw, maar er staat nog 1 auto, dus das al een goed teken :)

De sneeuw ligt hier 1,5 meter hoog, dus van de parking is het een kleine klim in de sneeuw, en dan zijn er overal piketten om aan te geven welke richting de waterval is, want alles is wit! Ook de hemel is helemaal wit, alles is echt WIT! We voelen ons precies ontdekkers op Antarctica, geen levende ziel te bekennen,
felle wind (al is het niet zo koud als gisteren) en je voeten zakken diep in de sneeuw. De max! haha...

Het statief gaat mee, zo kunnen we allebei op de foto ;) De Dettifoss is een teleurstelling... omdat er piketten staan aan de afgrond (die is ook bedekt met sneeuw) weet je gewoon niet hoever je kan gaan om hem 'helemaal' te zien naar beneden storten.

Dus blijven we wijselijk op een afstandje staan, maar je ziet een streepje waterval en that's it. Dus ik denk dat als alles vrij is van sneeuw, je perfect over de rand kan hangen om hem helemaal te zien, maar nu gaan we dat niet proberen ;)

We gaan terug en halverwege de weg staat er ook een bordje met de pijl 'Selfoss' een andere waterval. Rare is dat er geen piketten staan in de sneeuw, en de vorige mensen die hier ook waren zijn hier niet naartoe gegaan. Maar... ik zou ik niet zijn als we het avontuur niet wilden opsnuiven :p We zoeken dus de voetsporen van gisteren (zijn beetje ondergesneeuwd) en vinden onze weg door de gierende wind naar de waterval Selfoss. Wauw... dit is echt een pareltje...

Het is NOG leuker omdat we hier helemaal alleen zijn natuurlijk ;) Maar we hebben eindelijk wat beweging in onze benen, iets wat we eigenlijk al gemist hebben hier... doordat veel afgesloten is door de sneeuw (ook de Viti krater was toe) konden we amper hikes doen, en nu herleven we weeral se :)

We zijn alles bij elkaar toch 3u weggeweest naar beide watervallen. Nu is het tijd om door te rijden naar Egilsstadir, nog 160 km... het is een trage rit, de wind van gisteren heeft de sneeuw op de weg geblazen en het durft hier en daar erg glad te zijn. Dus we rijden al een pak trager dan de dagen ervoor.

Dat maakt dat we om 18u in Egilsstadir aankomen. We hebben nood aan warm water, het is weer berekoud en nu pas begint het ook weer te miezeren. Wat is er dan leuker dan nog eens te gaan zwemmen en broebelen bij 40°C ? :)

In Egilsstadir betalen weer 6 euro voor beiden in het zwembad en we zijn weer opgewarmd én hebben een douche voor vanavond ;)

Na de zwempartij kookt Ives een lekkere pasta met pesto en zalm... zalig! Meer moet dat niet zijn :)

Ives heeft geen zin om in Egilsstadir te blijven, dus rijden we na het eten nog een stukje door om ergens anders een 'wildkampeerplek' te zoeken ;) Zo komen we uit bij het water. We zetten ons bij het haventje van Faskrudsfjordur, waar het water superglad is en de bootjes en bergen zich weerspiegelen in het water...
We kijken nog een filmpje en gaan dan lekker slapen! Morgen een nieuwe dag! :)

Slaap lekker,

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen