Het is vrijdagavond en rustig op de baan, zo arriveren we op tijd op de luchthaven van Charleroi. Het vliegtuig is deze keer netjes op tijd, waardoor we al snel in de lucht hangen en omstreeks 22u landen in Budapest.

De taxi brengt ons in de pikdonkere naar het centrum van de stad, waar we logeren in het Hotel Palazzo Zichy. Wauw, wat een prachtig hotel! We kijken letterlijk onze ogen uit het hoofd, en voelen ons koninklijk ontvangen! :) We krijgen een kamer toegewezen op de eerste verdieping en snakken naar ons bed voor een goeie nachtrust. Sophie en Yannick zijn iets eerder gearriveerd vandaag en we spraken dan ook af om elkaar te zien bij het ontbijt.

Om 7u30 stipt, loopt de wekker af en het prikt behoorlijk!! We hadden graag nog een beetje doorgeslapen, maar het is nu eenmaal een citytrip en dan haal je er best alles uit wat er in zit ;-) Om 8u nemen we de lift naar -1 waar ons een rijkelijk ontbijtbuffet staat te wachten: van verschillende soorten verse sapjes tot allerlei zoetigheden, verschillende soorten versgebakken brood, vers fruit, eitjes in 3 styles, kazen, gerookte zalm, vleeswaren, rauwe groenten en champagne toe! Niks ontbrak aan het geheel en compleet verwend en volgeboeft lopen we het hotel uit rond de negenen :)

Het was eveneens een blij weerzien met onze Belgisch/Zwitserse vrienden die we weer even niet meer gezien hadden. Deze morgen gaan we samen de Segway-tour van "Yellow Zebra" door de stad doen, om zo in een sneltempo een blik te werpen op de stad.

Onze gids Balint is heel tof, en geeft ons meteen een initiatie op de segway. Er is namelijk geen rem of gas voorzien zoals op een scooter. Alles gebeurt door middel van je eigen balans; leun je voorover dan gaat de segway sneller, en leun je achterwaarts, dan rem je af. Het is dus vooral belangrijk om je hoofd erbij te houden ;-)

Wanneer Balint dan nog serieus vermeld dat wanneer je een pieptoon hoort (zoals een alarm) je 10 seconden de tijd hebt om van de segway af te stappen, aangezien er dan een technisch mankement is, en de segway er automatisch mee ophoudt na 10 pieptonen! Kan je je voorstellen als je dan net in versnelling bent? Juist… haha… :)

Gelukkig geen ongelukken gebeurd. We reden de stad rond met 2 andere toeristen (een Australiër en een Canadees) dus ons segway team was niet heel groot, wat het des te leuker maakte! Gedurende 2 uur stopte Balint her en der bij verschillende prachtige, indrukwekkende gebouwen, waarbij het Parlement (uiteraard) mij het meest bijgebleven is, vanwege zijn imposante karakter en mooie gotische afwerking. Met een gigantische koepel van maar liefst 96 meter hoog, kijkt het Parlement uit op de stad Buda en grenst hij ook aan de Donau (tussen de Margitbrug en de Kettingbrug).

Ook de Szent István Basiliek vond ik prachtig, gelegen temidden van de stad en omringd door een heus plein waar hordes toeristen kiekjes nemen van de gigantische basiliek.

Verder rijden we langs de shoppingstreets, de Donau, maar ook een kleine inkijk in de Szechenyi Baths mag niet ontbreken!

Het is een foute gedachte dat een segwaytour ‘lekker ontspannend’ is, want zo 3u30 rechtstaan en ‘werken’ met je voeten – vanwege de balans, weet je wel – dat voel je enorm in je voetspieren! Ik kreeg er zowaar krampen van… maar het was absoluut een aanrader van formaat! Het was nieuw voor ons, en superleuk om te doen :)

Na het inleveren van de segway, bedanken we Balint en nemen we afscheid. We zetten nu koers richting lunch! We hebben een hongertje gekweekt en niks beter dan een lekkere reuze-hotdog om onze honger te stillen bij Hot Dog and Cold Beer. Weer een adresje gevonden via Tripadvisor, en it was SO worth it! :p

Ik bestelde de Japanese Dog; een hotdog met gember, rode kool, wasabimayonaise en sesamzaadjes and I loved it! :D Sophie bestelde een Italian Dog; een hotdog met veel kaas en groene pesto, maar de smaak was een beetje allesoverheersend… no winner here.

Ives en Yannick bestelden beiden een Mexican Dog; hoe kan het ook anders: dé hotdog die je amper in je mond krijgt gepropt vanwege de vele extra’s: mais, chili-con carne, cheese, etc… én een Tornado Chips op een stokje toe! Needless to say: onze buikjes waren rondgegeten :p

We lopen nog even tot aan de Harley Davidson winkel voor een shirt, iets waar Yannick en Sophie een gewoonte van maken. Every country has it’s own Harley shirt :p De airco is zalig, we maken er dan ook gretig gebruik van om hier even af te koelen in de shop. Buiten geeft de gradenmeter al liefst 38°C aan!

Gelarto Rosa is dé uitgelezen plek voor een ijsje op een wel héél artistieke manier: in de vorm van een roos :-) Natuuuuuuurlijk moeten we dit ook getest hebben! Zoals ik altijd zeg: “All you need is love… and ice-cream ;-) Ik mag dan geen dessertfan zijn, een ijsje kan ik nooit weigeren :p

Het is een heuse overlevingstocht om hier aan te schuiven in een zaak die geen airco heeft bij deze temperaturen! Maar eens we eindelijk dat ijsje bemachtigd hebben, is het puur genieten! Ik koos voor noten en vanille-achtige smaken met mijn hazelnoot, vanille, panna-cotta ijsje :) Mmmmm…

Het wordt nu tijd om de beentjes in te wrijven en onze tocht terug te zetten naar het hotel. We zijn allen een beetje moe van de temperatuur en het redelijk vroeg opstaan. Rond 17u arriveren we in het hotel en om 18u moeten we alweer paraat staan voor een Escape Room spel! Geen tijd dus voor een lange siësta, maar wel voor een snelle douche ;-)

We hebben zo’n Escape Room spel nog nooit eerder gedaan, maar het kreeg best goeie reviews op Tripadvisor, en we willen dat dan ook wel eens proberen met z’n vier :) Peter is onze host, en hij heeft de Escape Room zelf gemaakt.

Voor diegenen die niet weten wat het spel is: Escape Room is een interactief spel waarbij een groep mensen in een kamer wordt opgesloten. De deelnemers moeten door middel van het zoeken naar sleutels, codes en aanwijzingen, en door het oplossen van puzzels en raadsels de kamer binnen een bepaalde tijd (in ons geval anderhalf uur) proberen te verlaten. Veel escape rooms hebben een thema uit het horror-, detective- of misdaadgenre.

We worden begeleidt naar een kamer waarin we eerst vastzitten in een soort van portaal. Je krijgt geen instructies of wat dan ook, het is ons dan ook duidelijk dat we naar de ruimte moeten geraken, daar waar de computer staat met instructies. Maar hoe? We zoeken met zijn vier naar de sleutel van de deur op een kleine oppervlakte van amper 2 bij 2 meter, haha… grappig hoe zenuwachtig je dan bent! :) Uiteindelijk verspelen we een dikke 10 minuten als één van ons opmerkt dat de sleutels van de deur bengelen aan een lange draad temidden van de ruimte. Om je een idee te geven hoe we daar dan zijn aangeraakt: met het uitdraaien van één van de tralies en zo met de stang de sleutels naar ons toe te trekken! Haha… echt geweldig! :)

Wanneer we dan toegang krijgen tot de echte kamer, gaan we meteen op zoek naar instructies. Het scherm geeft aan dat we verschillende items moeten verzamelen (verstopt in de kamer) met een code op genoteerd. Voor elk gevonden item winnen we dan weer 5 minuten extra tijd, want de teller op de computer loopt af! Bedoeling is van de toegangscode van de deur te kennen en zo buiten te geraken voor de tijd om is :)

Met het nodige hersenbreken en het worstelen door stressmomenten (bvb iemand die een baseball bat wil gebruiken om eens mee te meppen, haha…) geraken we er wel uit, en dat op: jawel, 54 minuten!! Jeeeejjjj… Peter gelooft het amper dat we zo’n spel nooit eerder gedaan hebben. Fier op ons eigen en een applaus voor ons :D

Tijd nu om onze maag nog eens te vullen met lekkers. We wandelen in amper 10 minuten naar het restaurant waar we reserveerden (alweer via Tripadvisor) bij Ruben. Het ziet er een duur restaurant uit, maar niks is minder waar. Ruben Restaurant heeft een kaart die zo uitgebreid is, dat het moeilijk kiezen wordt. Ik wil alles! Haha… :)

Uiteindelijk kiezen de vrouwen voor wijn, de mannen voor Duvel. Een fles mineraalwater en bruiswater mag niet ontbreken ;-) en de keuze voor het menu gaat naar: een knapperige eendebil met een puree van ajuin en rode kool voor mezelf, een ovengebakken forel, besprenkeld met limoen en kappertjes & sla voor Ives. Yannick kiest voor de burger met geroosterde paprika en lookmayonaise en Sophie nam de roségebakken eend, gemarineerd in veenbessen zwarte thee, geserveerd op een taartje van aardappelgratin. Zo lekker en mooi gepresenteerd!

De prijs voor een hoofdgerecht gaat nergens boven de 10 euro per persoon, ongelooflijk! Gelukkig is er ook nog een heel klein plekje voor dessert :) hihi… en daarmee komt het eindtotaal van alles op net geen 80 euro voor ons vier.

Buiten is het nog altijd heel warm en boven de 30°C, dus we nemen de taxi naar het hotel. Gaat wel lekker vlot zo en daarmee sluiten we ook meteen onze eerste geslaagde dag af in Budapest. Op naar de volgende! ;-)

Geschreven door Knipellen