Het wordt elke dag beter met de jetlag, vanmorgen om 3u hadden we weer een kleine wake-up episode 😉 Ives met een hoofdlampje vooraan, ik al sloffend in het kielzog... op naar de sanitaire blok, allebei met een volle blaas.

In het terugkeren naar de cabin merken we de supermooie sterrenhemel boven ons op. Wauw... zo zie je maar dat nachtelijke plasstops ook romantisch kunnen zijn 😁

We proberen de slaap toch nog te hervatten, en dat lukt maar met moeite tot 6u. Douchen dan maar! Het heeft goed geregend vannacht, maar net zoals we voorspeld hadden is het alweer zonnig in de voormiddag. Joepie!

We checken uit vandaag en willen eerst opnieuw de Chain of Craters Road rijden. De weg loopt van de top van de vulkaan al slingerend naar beneden en stopt aan de oceaan, met aan weerszijden overal versteende lava. Ooit was hier een vissersdorp, maar in 1979 heeft de vulkaan alles uitgewist met massa's lava. Men heeft dan asfaltwegen uitgehouwen tussen de lava fields en dát is de Chain of Craters Road.

De weg loopt dood op het einde, en als je het ziet zitten om nog 10km heen en terug te stappen in de zengende hitte, kan je zover geraken tot daar waar er tot op de dag van vandaag nog steeds lava de zee instroomt. Moet gezegd worden: de dampen die vrijkomen door de lava en het water belemmeren ook maar enig zicht om maar iets op te vangen van lava die de zee in stort. Dat is ook de reden dat wij ons de saaie heen en terug hike besparen 😉 als er geen beloning is...

We rijden nu heel de weg weer naar boven, om zo Volcanoes NP te verlaten. Het was op zijn minst 'speciaal' te noemen 😊.

In Hilo stoppen we even bij de KTA supermarket voor lunch. Alleen is het nog wat vroeg en heb ik nog geen honger. Ives daarentegen wel, dus hij koopt voor nu enkele pork ribs, lekker warm bij de versafdeling. Zo'n honger dat hij in de auto heeft gegeten 😂😂😂, maar ze waren wél lekker zei hij.

Onze eerstvolgende stop is bij de Rainbow Falls. Helaas geen regenboog, maar mooi is hij wel! Het valt ons op dat de weg aan de oostkust enorm groen en wildbegroeid is, we wanen ons soms echt in Jurrassic Park 😍 We kiezen dan ook voor een stukje scenic route, omdat die meestal prachtig zijn. De Pepe'ekeo Scenic Route is een 5 kilometerlange weg die soms maar zo breed is als een eenbaansvak. Lianen, mangobomen, bamboe... het lijkt echt wel een tripje door de jungle hier!

Ter hoogte van de Botanical Garden is ook een trail: de Donkey trail. We hebben er maar een stukje van gewandeld omdat het een klim was in het hete, vochtige bamboobos van Onomea Bay. Het pakte zowaar op de adem en we voelden ons een beetje onwel worden...

Nu, de scenic route verderrijden is absoluut geen straf 😉

Laatste stop van vandaag is Akaka Falls. We worden een beetje moe van de hitte van vandaag en besluiten de waterval niet te gaan hiken en enkel te fotograferen van ver (lees: op de parking 😂😂)

Inmiddels is het al 16u en heb ik goesting gekregen in de poké die we weer gekocht hebben. Mmmmmm... gaat niks boven die verse gemarineerde rauwe vis! Ik heb tonijn, Ives heeft de zalm. We picknicken bij Laupahoehoe Beach Park waar de golven zich een weg beuken tegen de rotsen. Nog efkes genieten van dat straaltje zon, want wanneer we aankomen in Waimea is het grijs, miezerig en weer 10 graden kouder.

De Airbnb is weer fantastisch 😊 deze keer slapen we zoals cowboys op een ranch. We hebben een studio met zicht vanuit de keuken recht in de arena waar paarden getraind worden. De ruimte is cosy en met dit grijze weer voelt het toch een beetje aan als thuiskomen, meer als in een hotel 😉

Voor de rest van de avond wordt het niks meer, we kunnen geen pap meer zeggen. Elke morgen zo vroeg wakker worden kruipt echt in je kouwe kleren! Lekker tegen mekaar genesteld in ons countrystyle bed met de tv op National Geographic. Soms moet dat niet meer zijn 😁

Op naar morgen!
Mahalo,
Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen