Goeiemorgeeeennn! 🤩

We zijn in form deze ochtend en besloten gisterenavond om de Levada Faja do Rodriguez te wandelen 💪

Om 8u30 zijn we klaar om te vertrekken richting Sao Vicente te rijden, een ritje van om en bij de 40 minuten. Het wordt steeds grijzer en mistiger, tot het effectief begint te regenen... 10 minuten voor aankomst. Grrrr... 🙄

We twijfelen omdat de dichte mist echt totaal geen zicht geeft. Op de parking wachten we dan nog een halfuurtje, je weet maar nooit 🤷‍♀️ en caramba! De mist trekt weer weg en de regen zwakt af naar miezer 👍 We gaan ervoor! 😜

Een mooie knalgroene jungle kan nooit zonder regen, dus we nemen het er voor lief bij 😉 Zolang ik niet nat ben tot op mijn sokken, is er niks aan de hand 😄

De hike is 8km lang, en heeft 4 tunnels. Het is geen lusroute, dus we komen dezelfde weg weer terug. De laatste tunnel zou nogal nat zijn en lastig omdat die 1km lang is, maar we zien het wel!

Onderweg zien we geen kat, het is zalig rustig hier. Je hoort enkel vogels, het water dat kabbelt door de levada (irrigatiekanaal) en de regen die door de bomen plenst. Héérlijk 😍

De eerste tunnel gaat onze hoofdlamp op. Je loopt in feite naast het irrigatiekanaal in een pikdonkere tunnel. Hier en daar is het plafond vrij laag, dus moet je kijken dat je je hoofd niet stoot. Volgens mij zijn der hier al meerdere gescalpeerd, de plukken haar plakken hier en daar nog aan't plafond van de tunnel 😂😂😂

De eerste 3 tunnels zijn zo'n 300m lang, dus dat valt best mee. De laatste echter... 🙈 die is 1km. En al lijkt dat niks, ik kan je garanderen dat de pret een pak minder is als je bijna 20 minuten gebukt als een hobbit door die tunnel moet! Nog minder als je in de verte het hoofdlampje van een tegenligger ziet! 😜 Onze rug heeft het geweten!

Avontuur was het in ieder geval wel ❤🌿
We zijn 3 prachtige watervallen gepasseerd waar je onder of langs moest. Supermooi!

Na 3u stappen zijn we weer terug aan de auto, en we besluiten naar het zonneke te rijden. Richting de westkust schijnt de zon haast altijd, én we hebben honger gekregen van onze inspanning.

Taberna Madalena do Mar schijnt een tof plaatsje te zijn om te lunchen. Poep aan het keienstrand, deuntje van Bob Marley op de achtergrond en een eerste Poncha is besteld, jawel! 🤩🍹Schol!

De ingrediënten van de befaamde portugese Poncha zijn citroen, honing en aguardente de cana – of suikerrietalcohol. Met andere woorden: rap zat 😂😂

Onze lunch is weer een mix van vanalles: de lekkere lapas (veel te goed!), kroketjes van krabpotenvlees, en chicharros of beter gezegd makreel 😝 Niet te vergeten: de bolo de caco! Een rond platenbrood besmeerd met veeeel knoflookboter (kwijlen is toegestaan) 🤭

We eten ons een ongeluk, het eten heeft wederom gesmaakt! Koffietje dabei en we zitten nog na te genieten van ons avontuur van vandaag... Pal naast de taberna ligt een korte wandelroute van 2km, de "Rota da Banana, Vereda do Nateiro". Een hele makkelijke wandeling door één van de zovele bananenplantages. Het zonnetje schijnt en het is best nog wel leuk om hier door te kuieren! ☀️

Hierna rijden we huiswaarts met nog een korte stop in Calheta (omweg) om nog een ijsje mee te pikken aan de jachthaven daar. We nemen de route naast de zee ipv langs de autotunnels, zo zien we heel wat vergezichten van de dorpen aan de kust... verbazingwekkend mooi!

We sluiten onze avond af met een aflevering Lupin op Netflix tot onze ogen dichtvallen 😄 Morgen op naar een nieuw avontuur!

Groetjes,
Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen