Groen, groener, groenst: the sacred valley of Waipio

Verenigde Staten, Waipio Valley

Alohaaaaa! 😍 De zon schijnt voor het eerst al van bij het ochtendgloren 🌞 zoals jullie intussen al weten: een unicum aan de windward side! πŸ˜‰

Vandaag gaan we naar Waipio Valley, iets wat we gisteren van plan waren, maar de weergoden zijn ons vandaag net iets beter gezind πŸ˜„

Waipio Valley ligt op ongeveer een klein halfuurtje rijden van onze logies, oostkust, dus ook de windwardside. Dat zie je duidelijk, want wanneer we arriveren is alles groen, groener, groenst!

We parkeren onze auto nabij de Waipio Valley Outlook en trekken onze Nike's aan. Deze trail gaat maar liefst 25 graden steil naar beneden en opsommige plaatsen zelfs 45! En ja, ook weer naar boven 😊 Ik las vooraf dat het zwaar afgeraden werd om hem per auto te doen omdat er heel veel ongevallen gebeuren met remmen die het begeven. Als je hem al zou rijden dan mag dit enkel met een 4×4 én een portie behendigheid πŸ˜‰

Ik ben een schrikvogel in de auto, dus zelfs al hebben we die 4WD, ik ga nog liever lopend πŸ˜‚ We beginnen met stappen en amai mijn knieën! De hele trip naar de bodem van de vallei is ongeveer 2km, en als we een derde gestapt hebben vragen we ons af of we toch niet beter de wagen genomen hadden, haha...

De zon komt er namelijk door en het wordt steeds warmer. Bovendien zien we elke 10 minuten 4WD's naar beneden rijden, op't gemakje. Ives probeert me te overtuigen tóch de auto te halen. Ge wilt ni weten hoe we die 700m terug naar boven zijn geklommen om hem te gaan halen πŸ˜‚πŸ˜‚ dat was niet normaal! Ik zou zeggen dat het ne serieuze kuitenbijter was, maar zelfs dat komt niet in de buurt!

De titel van deze dag had eigenlijk moeten zijn: 'The day I shit my pants on the way down to Waipio Valley' πŸ˜† Ohja, had ik al vermeld dat ik hoogtevrees heb? Ik kan de beelden maar niet uit mijn hoofd zetten dat de remmen het gaan begeven en we zoals de Speedy Bob de vangrail overgaan πŸ˜‚πŸ˜‚

Maar goed, we zijn veilig beneden geraakt. Het jammere wil dat je beneden nergens je auto meer mag parkeren. De parking voor een hike naar het strand wordt afgeraden wegens kans op plotse flash floods. De tweede mogelijke hike naar een waterval is ook gesloten, wegens slecht onderhouden pad en rockfall. Nou ja, dan houdt het op.

Maar de one way road op de valley floor, is toch ook al mooi om te rijden, dus genieten we daar van πŸ˜‰

De weg naar boven heb ik gewoon mn ogen gesloten gehouden, de deurhandgreep kapotgeknepen en een paar keer panisch gevraagd aan Ives om NIET te stoppen of te remmen maar gewoon door te gaan! Haha... πŸ˜‚πŸ˜‚

Het was alleszins een avontuur, dat mag wel gezegd worden!

Het is nu bijna 11u30 en we krijgen een hongertje. We passeren Foodland op weg naar onze volgende bestemming: de Kohala Coast aan de leewardside! Daar waar het zonnetje schijnt 😍

Ives koopt Orange Chicken met brown rice en ik neem de Volcano Roll, you can never eat too much sushi πŸ˜›

Dat gaat de frigobox in, en off we go! We gaan een rondje rijden aan de Kohala Coast. Het is duidelijk dat het hier zonniger is, aan weerszijden is hier alles zo dor en droog als het maar kan zijn! Er staat ook vooral veel wind, en zoals we opmerken woont er ook niemand op dit stukje route.

Onze eerste stop is het Lakapahi Historical State Park, dat grenst aan de zee. Het is een archeologische plek die laat zien hoe de eerste Hawaiianen 700 jaar geleden leefden. Je kan een pad van 2km volgen en zo alles bekijken. De locatie is wel heel mooi! We zetten ons eerst op een picknickbankje onder een boom, om onze lunch op te smullen.

We rijden door tot het noordelijke tipje Polulu Valley, een 'dead end' waar je zicht hebt op de groene maar grillige kustlijn. De andere kant van Waipio Valley, zeg maar. De weg ernaartoe is weer heel groen, prachtige bloemen in alle kleuren! 😍 In Hawi - een minidorpje - stoppen we nog even voor een verkoelend ijsje bij de Kohona Coffee Mill. Mmmm... lekker! Ives neemt de White Chocolate Ginger ijskreem en ik de Tahiti Vanille met Coffee.

Ondertussen is het 16u en de weg naar onze ranch neemt nog een uurtje. De route gaat al slingerend van de berg naar beneden. Spijtig van de wolken, anders hadden we een prachtig zicht op de Kona Coast. Nu zie je de zee bijna niet door de witte waas.

Het was een druk gevuld dagje! We zijn er moe van πŸ˜‚ Douche in, nog een wijntje opengetrokken en naar de mooie sterrenhemel gekeken 😊

Tot morgen maar weer!
Ellen & Ives

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Kan mij 't al voorstellen hoe je ze geknepen hebt, beter met de jeep dan tevoet zekers.

marinaatje 2017-06-02 22:25:48

Zwijg me van kuitenbijter en hitte..voel er ook alles van!!!πŸ˜‚ have fun!

Pascallie 2017-06-03 13:55:27
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.