Om 10u zijn we ervandoor! We rijden eerst naar Bar Africano voor een espresso en Ives neemt er de pastel de nata bij π
Daarna rijden we verder door naar Fanal Forest, hoog in de bergen. Op zo'n 1150 meter hoogte hangt er bijna altijd mist, de ene dag al meer dan de andere. Maar in het Fanal Forest staan dan ook nog eens prachtige bomen, dat gecombineerd met de mist maakt het heel speciaal. Bijna feeëriek! π₯°
De tijd vliegt voorbij terwijl we door het magische bos lopen en op zoek gaan naar de schoonste boom ππ en af en toe tref je dan nog een koe in de mist ook!
Het is zondag, wat betekent dat ook de locals hier in de bergen vertoeven. Picknickmatjes, bbq, en de hele familie rond een tafel. Zo ziet hun zondag eruit π geweldig.
We rijden verder door naar Porto Moniz, bekend om zijn lava pools. Deze worden natuurlijk gevuld door de oceaan die frequent water laat binnenstromen als "tidepool". Je hebt de "aangepaste Lido pools", dewelke wat zijn gemoderniseerd met zwembadranden en trapjes. Hiervoor vraagt men 1,5 euro entree pp. En dan heb je de natural lava pools, met zwarte scherpe lavarock waarbij menigeen zijn tenen kapot zwemt π maar wel natuurlijker en mooier!
Zwemmen is niet aan ons besteed, het is ons veel te toeristisch hier. Wél komen we hier een hapje eten, want het is ondertussen net na de middag! π
Bij de Sea View RooftopBar, bestellen we de scampi met kruidenmayo om te delen. Erna kiezen we beiden voor de zalmburger met zwart broodje (geinfuseerde zwarte inktvis) en avocado. Héérlijk! π€€
De wafel in de dakgoot (zoals Ives het zo grappig zei π€£) was geen voltreffer. Vreselijk.
Ongelooflijk hoe hard je een bal kan misslaan na al dat lekkere eten, met een simpel dessert π Er stond "waffles with strawberries and sesame icecream" op de kaart. We kregen precies een opgewarmde suikerwafel met slagroom, honing, chocoladesaus en granola uit een pakje. Jakkes! Waar was die crème glace?? Het was in ieder geval niet te vreten π
Op weg naar huis passeren we de Garga Funda waterval. Een korte hike van in totaal 2km (kunnen we πβοΈ). De straal van de waterval is echter amper merkbaar, dus veel waterval hebben we niet gezien. De wandeling ernaartoe is nog wel leuk en de omgeving is zeker zo mooi.
Ik las dat hier vlakbij de Pedregal Ponta do Pargo wandeling gelegen was. Easy peasy stond erbij π
Het is nu half 5, dus we besluiten er een soort van sunset hike van te maken. We zweten ons kapot op de weg naar omhoog, de start van de trail. Niet nor-maal. T ging weer eens een rustiger dagje worden πππ
Eens we boven waren stond er een bordje "levada" met pijl links en rechts. Alsof je op een T-punt staat en moet kiezen. Omdat deze wandeling een lus is, stellen we ons geen vragen en doen "ienemienemutte" π€ͺ
Rechts it is! π Meteen volg je de kronkelende levada. Heeeeeel veel onkruid en dichte begroeiing, waardoor we allebei al hardop zeiden, amai... hier loopt niet vaak volk.
De totale hike ging 3u duren, max! Na 2u stappen vraagt Ives mij: Waar zitten wij nu feitelijk? Volgens mij zijn we steeds verder en verder weg aant stappen. Dit lijkt me geen lus.
Maar ik had alle vertrouwen, en ook: Ives is meestal de slechtste van ons twee in geografie πππ
Hupla, nog een dikke 20 minuten verder die levada volgen en dan werd hij toch écht ambetant. "Mop". Dit klopt écht niet.
Allez hop, de offline kaart erbij en oeps... we waren al naar Compostella aant stappen! π
Potverdekke seg... das nu toch ni serieus?! π
Moeten wij da ganse onkruid terug door?? π pffff... de moed zakt me in de schoenen (en de zon trouwens ook!). We arriveren in de achtertuin van een local en vragen zijn advies. Hij zegt ons dat we gigantisch fout zitten en best de highway nemen, dezelfde weg terug gaat langer duren...
De autosnelweg is nog in aanbouw zegt hij, en ze werken niet op zondag. We kunnen dus gans de snelweg afstappen, 5km - tot aan onze auto bij de waterval. Allez, dit hebben we dus ook eens meegemaakt πππ
Toeval wil dat we om 19u45 passeren aan het lekkere restaurant O Forno, nog een dik halfuur stappen van onze auto. We zijn bekaf en kiezen ervoor om hier halt te houden, te eten en dan verder te gaan naar onze auto.
Ne goeie poncha en een wijntje, t zal straks wel beter gaan ππ We bestellen eveneens ons diner: een hapjesplank van kaas en vlees. Gevolgd door een espetada (saté van steak) die we ook deelden, samen met superlekkere koolsla π€€
Om 20u start de voetbal, en omdat ze weten dat we Belgen zijn houden ze ons tijdens het eten op de hoogte van de score π We sluiten nog af met ananas op de bbq met een heerlijke bol vanille-ijs. Ge ziet, verloren lopen is zo slecht nog niet π
Een volle buik en één goal later voor België bestellen we de rekening. We moeten nog een stuk stappen, en de zon is nu écht bijna onder.
Om half 10 zijn we bij de auto, en om 22u thuis. Wat een dag! π
Morgen maar wat rustig blijven...
Slaaplekker π
Ellen & Ives
Geschreven door Knipellen