We hadden vanmorgen een afspraak met Putu, onze Bali-driver.

Hij brengt ons eerst (ongevraagd) naar een zilversmid... zogenaamd voor ons om te zien hoe dat er aan toe gaat. Hij wachtte buiten in de auto op ons, en wij kregen dan een uitleg bij de vrouwen die hun werk deden. Die ultleg nam ongeveer 5 minuten en dan wordt je binnengeduwd in een zaal met 100.000 zilveren juwelen waar 3 vrouwen die zich duidelijk vervelen en proberen van iets te verkopen. Ze achtervolgen jou tot je aan de buitendeur staat. Nou, dat was niet meteen de beste eerste ervaring van onze trip. Dit hoeft duidelijk niet voor ons.

Daarna was het weer van dat. Putu zei ons ‘ik zal jullie laten zien hoe ze kleren verven en bedrukken’. Weer om te verkopen natuurlijk. Ach ja, t is niet dat je de mensen niks gunt, maar het voelt voor ons niet echt als ontspanning aan, dus we hebben er snel genoeg van. Ik heb wel een sarong gekocht, omdat ik die zal nodig hebben as. donderdag. Dan gaat hij met ons naar de moedertempel Besakih, en daar is een sarong verplicht.

We krijgen ook een voorstelling te zien van de Barong dans, een beetje een opvoering tussen kwaad en goed. Duurde een uur. Nice to see, maar het hoeft geen 2e keer voor ons. Ik denk dat wij gewoon meer van de rust en de natuur zijn, in plaats van de horde toeristen te volgen.

Onderweg naar het dorpje Mas, stelt Putu voor om een crematie bij te wonen, wat een echt feest is, dus niemand mag triest zijn. Ze steken de overledene in een kist en doen een herdenkingsdienst. Daarna gaat de kist bovenop een grote versierde toren, waarbij familieleden bovenop de kist mogen gaan zitten zodat het een beetje stabiel blijft. Raar gezicht hoor :D maar het is zeker de moeite om het eens gezien te hebben.

Ze gaan met die toren - die 30 mensen dragen met bamboestokken - naar een openluchtplaats waar ze het lichaam verbranden. We volgen de stoet van ongeveer 150 mensen, wat een belevenis!

Als we na de middag honger krijgen zet Putu ons af bij een restaurantje in Mas, een beeldhouwersdorp. Lekker gegeten, Kung Pao chicken met rijst, mmmmmmmm :p Putu blijft buiten en doet een dutje, hij wil niet mee en geeft ons de privacy.

We zijn een beetje moe en denken erover om weer naar het hotel te gaan, tot Putu voorstelt om naar Goah Jawah te gaan, de olifantengrot. Dit was dan ook het eerste, mooie dat we gezien hebben vandaag. Ligt precies volledig weggedoken in de jungle, supermooi!

We zeggen Putu dat we klaar zijn voor vandaag en rusten wat uit op ons terras met zicht op de rijstvelden. Veel vogels komen van de rijstplantage eten, en dus zien en horen we niks anders dan vrouwen op het veld die lopen met kloppende pannen, stokken en maar gillen :)))
Al van 5u in de ochtend zijn die aan't roepen en vogels aan't wegjagen. Engelengeduld hoor :)

We nemen deze namiddag een plons in het zwembad en maken ons erna klaar voor het diner. We stappen de hoofdweg af van Ubud en na 500m wandelen komen we aan bij het Dirty Duck restaurant.

We worden naar onze tafel gebracht in een mega tuin met kaarslichtjes en prieeltjes. Heel erg gezellig met het geluid van de krekels. Als voorgerecht nemen we een schotel met typisch Indonesische gerechtjes. Ives bestelde ook nog de Australian steak en ik Grilled Seafood. We drinken een Pina Colada en een Vodka/Cola, en als dessert neemt Ives nog de cheesecake en ik de Sinfull Dark Devil Chocolat Cake met een kannetje muntthee ... mmm verrukkelijk!! Onze buik zit knalvol en we betalen de rekening: 20 euro voor 3-gangen, geen geld dus!

Morgen en overmorgen zijn we 'vrij' - geen Putu de komende dagen :)

Tot morgen alweer!

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen