We maken er precies een gewoonte van :) Vandaag was het 11u!!
Ontbijt serveren ze nooit in een hotel, enkel in een B&B, maar das geen probleem.

ik heb een grote doos cornflakes gekocht deze week en ik eet daar elke dag van met wat melk ;)
Ives daarentegen die overleeft op snickers of een muffin 's morgens, haha...

We zetten de airco 's nachts af, en als we opstaan voelen we in de kamer al dat het warm is buiten, 28°C.

Onderweg naar onze volgende bestemming passeren we Little Wild Horse Canyon, een slotcanyon waar je door kan lopen. Hier waren we 2 jaar geleden ook al eens geweest, alleen begon het toen ineens enorm te regenen terwijl we onegveer 500m in de canyon zaten. We zijn toen gevlucht met een zware wolkbreuk, omdat flashfloods in canyons dan wel heel snel kunnen gaan!

Gezien de lucht er vandaag knalblauw uit zag en er geen wolkje aan de lucht was, wilden we het opnieuw proberen. De volledige lengte van de canyon is 6km, maar dat kan ik nu echt van-ze-leven ni af, dus we gaan gewoon zo ver stappen als we kunnen. Het is sowieso geen rondje, je moet altijd terug via dezelfde weg.

We schrijven onze namen op, aantal personen, en op welke dag je vertrekt in het register waar de trail start. Ook uitschrijven doe je als je terug bent. Op die manier weten rangers of je misschien achtergebleven bent, of als er iets gebeurd is.

Op bepaalde plekken staan echt superdiepe plassen. Hieraan merken we dat het gisteren toch goed geregend heeft. Het is een echte vieze, diepe modderplas. Ives wil echt persé door deze keer dus hij gooit hij enkele dikke stenen op elkaar in de plas, zodat je er over zou kunnen lopen. Stabiel is het niet echt, maar ik geraak over de eerste plas. De 2e is echt diep, en Ives stelt voor op zijn rug te gaan zitten, zijn schoenen zijn waterdicht :p

Ik stel voor eerst eens te gaan kijken of er NOG plassen zijn?? Wanneer hij gaat checken blijkt dat er geen plassen meer in zicht zijn!! De canyon wordt zo smal op een gegeven moment, dat je moet klimmen tussen 2 muren, en ik zeg Ives om even op zijn eentje verder te gaan op verkenning, voor mij is dit geen optie.

Hij is zeker de volle 15 minuten uit zicht, terwijl ik wacht in de schaduw. Hij zegt dat het wel mooi is, maar dat het vrij technish klimmen wordt, de ganse weg. Dus dan houden we het ook hierbij.

Alleszins, ik ben blij dat we toch iets meer hebben gezien dan de laatste keer :)

Ik denk dat we in totaal anderhalf uurtje zijn weggeweest, dus dat was best te doen. Nu nog een klein beetje verder rijden naar onze B&B in Moab. De B&B is eigendom van de vroegere burgemeester van Moab, dus hij noemt - heel toepasselijk - The Mayor's House :)

Het is een mega huis!! Een lange ontbijttafel voor alle 16 gasten (en ja, het zit volgeboekt) en een groot swimmingpool waar we meteen gebruik van maken en genieten van het zonneke voor het ondergaat.

Hier zitten we voor 3 nachten, wat wel best eens aangenaam is om eens niet te moeten verplaatsen de komende 3 dagen ;)

Geschreven door Knipellen