The next day, onze wekker loopt af en we maken ons klaar om om half 9 ons ontbijt te nemen. Alleen is het nog maar half 8, zo blijkt... we zijn toch wel ons uur vergeten te verzetten zeker?! Dan maar extra vroeg op pad, maar eerst die verrukkelijke pancakes verorberen die Fati voor ons heeft klaargemaakt ;) Moha brengt ons tot Bab Taghzout (straat) zoals beloofd, van daaruit zijn we door de ergste wirwar van straatjes door, en zouden we recht naar Jemaa El Fna moeten kunnen lopen :) We hebben tralies, gekleurde deuren, pleintjes in ons hoofd geprent, en hopen aan de hand hiervan dat we de weg straks terugvinden :p

Straatnamen onthouden heeft geen zin, ze staan gemarkeerd in arabisch/marrokaans... je bent eraan voor de moeite :( Vanaf het moment dat Moha afscheid nam aan Bab Taghzout, en we alleen verder moesten, kregen we al gezelschap van zogezegde vriendelijke 'helpers' die ons de weg wel eens zouden uitleggen. Gelukkig hadden we ons hier op voorbereid en hadden we uitgebreid gelezen dat ze je int zak zetten waar je bij staat. We hebben ze dus vriendelijk en kort bedankt om onze weg alleen verder te zetten. Al zijn het wel doorzetters hoor, zo snel geraakte je er niet vanaf :s

Eens we in de souks belanden - nog steeds richting Jemaa El Fna - beseffen we echt dat het hier een dood doolhof is :( Om dit uur is de souks dicht, en vind je niet meer dan vuiligheid, rommel, zwerfkatten en bedelaars in de donkere souks waar alleen het licht zich laat zien dat hier en daar door de gammele golfplaten daken komt piepen. Wat een griezelig gevoel, vooral omdat dit voor ons zo onbekend terrein is... Scooters en fietsen racen hier door die kleine straatjes, voorzichtigheid is toch best wel geboden. Maar wij lopen erbij alsof we de weg helemaal kennen; geen plannetje (of ze staan direct naast jou om je de weg te wijzen) camera in de zak, en erdoorheen lopen alsof je hier al 100x hebt gelopen ;-) Door deze tactiek voelen we ons enigszins iets beter op ons gemak. Geen ene toerist te bespeuren onderweg! Rond 10u komen we dan eindelijk aan Jemaa El Fna waar we even bellen met Ahmed, en hem ontmoeten aan het postkantoor.

Zijn neefje van 21 en schoonbroer zijn er ook bij, en het is een gezellige bende. Ahmed neemt ons mee naar een Marrokaanse patissier waar we de tafel voor onze neus zien volstouwen met allerhande zoete koeken & pannekoeken. Ook al hebben we ontbeten, we willen hem niet beledigen en proeven vanalles wat, samen met een kannetje lekkere muntthee. Superleuk! :)

Het is zo vreemd dat we minder aangeklampt worden door de locals omdat Ahmed bij ons is. We voelen ons steeds beter op ons gemak. Hij vraagt ons wat we graag willen zien, en ik had gelezen over de leerlooierijen. Die had hij zelf ook nog nooit gezien zei hij, dus dat gingen we doen! Maar eerst een Djellaba kopen voor hem, want het was offerfeest dit weekend, en daarvoor moest hij nog een lang kleed kopen voor zichzelf. Dat doet hij gewoon in één van de winkeltjes van de souks, en wij mochten mee :) Zo grappig om hem evengoed te zien afbieden, uiteindelijk heeft hij een djellaba op de kop getikt voor 70 euro... ni goedkoop, maar dat zou ongeveer de prijs zijn, hij heeft er de helft vanaf gekregen ;)

Onderweg naar de leerlooieren vertelt Ahmed ons dat het normaal is dat de souks nog 'dood' zijn tot de middag, gezien de Marrokanen leven tot 3u in de nacht, en dus ook later slapen... Hier en daar wordt me ook geweigerd om foto's te nemen, iets wat Ahmed niet goed snapt en natuurlijk direct int Marrokaans begint te brabbelen tegen de winkeleigenaar(s). Eén keer vertelt een winkeleigenaar ons, dat ze dat niet apprecieren omdat ze 'denken' dat wij westerlingen heel wat kunnen met het internet, en we zouden hun als mens kunnen photoshoppen (naakt) om hun dan zo vernederend op het wijde internet te plaatsen?! Hoe vergezocht?? :-s

Anyway, ik respecteer hun wens om niet op de foto te gaan, en vraag het als ik het wil. Maar toch is 'vrij fotograferen' heel moeilijk hier, en dat blijkt ook uit mijn aantal foto's. Jammer genoeg, want het is echt een fotogenieke stad!

Ahmed passeert een gat in de muur (wat lijkt op een entree/deur) en loopt naar binnen, me wenkend om mee te gaan. Blijkt dat dit een bakkerij is waar 1 bakker en ziin vrouw in een donker 'hol' - want zo ziet het eruit - broden aant bakken zijn. Zo'n 700 broden per dag! Voor 20 cent mag ik een foto nemen ;) die mens kei content! haha...

Als we aan de leerlooierijen komen, vallen we omver van de stank: MY GOD! Wat is dat?! :O

Ik hou bewust mijn neus gesloten, en adem langs mijn mond, anders denk ik dat ik flauwval :s 10 werkgasten staan tot hun knieën in de vettige drek om de leren huiden te weken, te stretchen, ... blijkbaar iets wat nu de zwarten uitvoeren, omdat ook de Marrokanen zich te goed voelen om deze job uit te oefenen voor een hongerloon! Maar als je het eindresultaat ziet: al die propere leren lappen waar dan handtassen, schoenen en dergelijke van worden gemaakt... impressive.

Alweer kijkt Ahmed zo eens ergens binnen waar de deuren openstaan, en we horen getimmer, die wandelt daar gewoon binnen zonder dat hij weet waar we zitten, maar komen terecht bij een soort van smid/tinplooier... hier maakt een man met de hand versierde flesjes, de mooie tinnen/metalen verlichting zoals je ze al wel eens gezien hebt (heel feeëriek met veel gaatjes). Ook hier mag ik niet fotograferen - zelfs niet op vraag. Maar ik koop wel 2 leuke flesjes hier bij de man die op de grond versiering maakt voor glazen flesjes (voor shampoo, of olijfolie...) en ik betaal: 0,60 cent voor 2 flesjes :D What a deal! En een leuk souvenir tegelijk, in de souks vragen ze er hoogstwaarschijnlijk het 5 dubbele voor zegt Ahmed.

We lopen helemaal terug naar Jemaa El Fna en het is haast iets na 14u. Ahmed stelt ons voor om de koets te nemen en ook de moderen en rijke stad Marrakech te leren kennen (Gueliz & Hivernage). Het is inderdaad indrukwekkend proper, rijkelijker... maar persoonlijk heb ik er niks mee. Dit is iets wat je ziet als je op vakantie gaat in een resort. En wat ik net wou zien is het lokale, het typerende van de oude stad van vroeger... Maar goed dat we het eens gezien hebben in een uurtje tijd ;)

Ahmed neemt voor nu afscheid, hij gaat zometeen naar de hammam en we spreken af voor vanavond. We lunchen op het Jemaa El Fna plein bij Cafe Alhambra en nemen beide de tajine met keftaballetjes in tomatensaus met ei. Superlekker, en we genieten ook van de ambiance op het plein vanop het dakterras :) Het waren drukke 4 uren die we gespendeerd hebben met Ahmed, maar wel interessant en we zijn blij dat we iets van zijn vrije tijd en kennis van de stad hebben kunnen stelen.

Op onze kaart zien we de Jardin Majorelle staan, de befaamde tuin van de ontwerper Yves Saint Laurent. De ene vindt het niks, de ander vindt het geweldig, we moeten het dus met onze eigen ogen zien om het te beoordelen ;) We denken dat het te voet best moet te doen zijn, zo te zien op de kaart, maar niks is minder waar: onze voeten voelen verschroeid! Puf puf... wat valt dit tegen!! Maar we geraken er :) en onderweg kijk je je ogen weer uit, als je paard en kar, met daarnaast de meest poepsjieke Range Rover ziet glimmen?! ECHT een raar gezicht!! :D

Jardin Majorelle is een oase, mooie tuin, helemaal niet zo groot... maar het koningsblauwe en de gele details die uitkomen in deze tuin van cactussen, bamboo en mooi groen... prachtig! De entree kost je 4 euro pp. wat uiteindelijk ook niet dé kost is... Aan de overzijde van de ingang van de tuin is een bio-café, waar je koffie, thee en smoothies kan drinken. Het terras roept ons gewoon om ons neer te planten en iets te drinken... dus we verpozen hier even bij een muntthee een een wortel-gembercake. Hoe gemengd onze gevoelens ook zijn over Marrakech, spijt hebben we niet. Wat we al gezien hebben is intrigerend :)

Een taxi is geen luxe nu... mijn voeten willen niet meer mee, en het voelt alsof ze gaan springen :( We laten ons afzetten aan Bab Taghzout en wonder boven wonder hebben we alles goed onthouden om onze weg terug te vinden naar de Riad. We nemen een uitgebreide douche, rusten wat uit voor we terugkeren naar Jemaa El Fna. Op het aanraden van Ahmed zullen we iets eten aan de kraampjes op het plein. Maar eerst kijken we wat rond, daarna beslissen we.

Ahmed reageert niet op onze sms en we sterven van de honger, dus we eten al. We zetten ons neer aan een kraam waar het werkeijk stikt van de toeristen, voornamelijk Nederlanders ;) en naast ons ook nog een Italiaans koppel. We bestellen van alles wat: calamares, satés, pastille (filodeeg), olijfjes, scampi,... We delen met zn 2 zowat alles wat op de menu staat :p En het smaakt echt lekker!! Uiteindelijk betalen we ook kei weinig, ik denk dat het iets van een 17 euro was voor een tafel VOL eten! Om 21u krijgen we bericht van Ahmed, we gaan met zn vijven nog iets drinken en zetten ons ook een tijdje neer bij een groep muzikanten (Berbers) die op het Jemaa El Fna plein muziek staan te maken. Wederom een hele ervaring, en het was werkelijk een superleuke dag. We bedanken Ahmed dan ook voor de moeite die hij heeft genomen om ons een stukje van zijn geboortestad te laten zien. Maar hij blijft eerder bescheiden en zegt dat hij dat maar normaal vindt.

Om 23u worden we opgehaald door Moha aan het Jemaa El Fna plein, we hebben dat zo geregeld, onze voeten voelen het nog steeds van de drukke dag, en bepaalde stukken naar de Riad na middernacht daar hadden we toch geen zin in om in ons eentje te lopen ;) Voor 3,5 euro taxi kan je dan ook niet sukkelen, en ben je veilig weer thuis.

The last day... en een luie dag als je het mij vraagt, na die drukke dag van gisteren ;) We ontbijten alweer pannekoeken om 9u. Maar Ives wil een beetje bijslapen/soezen, dus we leggen ons even op het dakterras, en krijgen thee geserveerd van Moha. 't Is dat het zo koud is hier vandaag... 32 graden :D

Tegen de middag pas lopen we naar de medina, ook omdat we weten dat er weinig leven is voor de middag. Onze weg kennen we ondertussen, grappig hoe je je kan vasthouden aan bepaalde kleuren, deuren... etc... maar je moet een houvast hebben, of je bent gegarandeerd de weg kwijt! :) In de souks zijn we dan ook weer verloren gelopen... haha... We lopen voorbij een pand met een buitenwipper aan de deur, en een menukaart aan de wand. Hier is dus een dakterrasje, en we hebben intussen wel dorst en een hongertje ;) Café Arabe noemt de locatie en het blijkt een toppertje te zijn! Alleen toeristen hier, geen Marrokanen, temeer omdat ze cocktails serveren, en Marrokanen mogen geen alcohol drinken in publiek.

Onder het genot van een Cosmopolitan en een slaatje zitten we hier bijna 3 uur... :) heerlijk!!

Hierna wandelen we naar Palais Bahia - althans dat was de bedoeling - maar vreemd genoeg zijn we hier nooit geraakt! haha :D Het is echt ni simpel om dingen te vinden in het doolhof van de medina ;-) en als je het vraagt dan vragen ze om geld, of ze wijzen je in de verkeerde richting... zucht We hebben dan ook veel van de A-typische bezienswaardigheden gemist, maar desalniettemin hebben we toch genoten van deze speciale 2-daagse :)

' s Avonds zijn we nog teruggekeerd naar Cafe Arabe voor een dinertje bij kaarslicht... echt fantastische plek hier. Helemaal anders doch... maar anders is ook leuk :) je bent hier even weg van de armoede, al is het maar bovenop het dak, want het geroezemoes en de hete dampen van de kraampjes in de verte van Jemaa El Fna zijn goed te zien vanop het dakterras :)

Een darmparasietje is iets waar ik nog veel plezier van gehad heb na ons bezoek aan Marrakech... jammer maar helaas :( Toch heeft het mijn bijzondere ervaring met Marrakech niet getemperd ;-) Ooit wil ik graag nog eens terug! :)

Thanks for all you readers,

Ellen & Ives

Geschreven door Knipellen