Vermoeiender dan anders, de bagage inpakken. Ik heb me nog nooit eerder zo onvoorbereid gevoeld
Vanochtend kon ik op weg naar Dusseldorf ook aan niks anders denken dan 'ben ik nu echt niets vergeten??'
De rit duurde anderhalf uur en ging vrij vlotjes. De luchthaven is GIGANTISCH én chaotisch vinden we 🙄
Voor onze vlucht van 14u, moeten we de bagage droppen in rij 196. Na een uur aanschuiven en het afgeven van onze bagage en paspoorten krijg ik een boze blik van de vrouw aan de check in. Of ik naar Tenerife ga? Euh... neen, naar Los Angeles? Ja dat weet ik ook wel, roept ze in haar bot Duits, 'maar dit is de rij voor Tui naar Tenerife'!
Waarom staat er dan op het bord dat we in rij 196 moeten inchecken?? Ze gilt dat we terug in de lijn moeten, en erna roept ze naar de mensen in rij wie er nog naar Tenerife moet Geen reactie, dus mevrouw sluit haar desk en is ribbedebie...
Om kwart na 12 gaat ze dan eindelijk weer open en krijgen we te horen dat dechandbagage moet ingecheckt worden, de vlucht zit vol. Huh? Dat is voor de eerste keer dat we dat meemaken op een langeafstandsvlucht?! Ik protesteer, camera en elektronica zitten daarin en die geef ik niet zomaar mee. Na wat onderhandelen geven we toch maar 1 handbagage mee, maar tijd om te openen of na te denken wat er weer juist inzit krijgen we niet
We zijn vrij snel aan de gate en drinken nog een koffietje. Het dringt nog steeds niet echt binnen dat we op vakantie gaan, zo raar.
De vlucht was vooral vermoeiend. We hebben beiden niet echt goed geslapen en veel pijn in onze rug/nek. Maar goed dat we niet meteen doorvliegen naar Hawaii straks. Morgen even de beentjes strekken in L.A.!
De doortocht door paspoortcontrole en bagage afhalen, neemt maar liefst 2u van onze tijd. Maar gelukkig is onze verblijfplaats maar 20 minuutjes rijden. We kiezen bij Alamo een witte Santa Fe uit de rij en we vertrekken richting Downtown.
Greg van onze bnb verwelkomt ons, hij babbelt heel graag maar we zijn echt doodmoe en willen ons bed in. Morgen gaan we waarschijnlijk wat zeelucht opsnuiven... zal even goed doen, en we acclimatiseren alvast met het uurverschil vooraleer we doorvliegen naar Hawaii
Tot morgen dus!
Ellen en Ives
Geschreven door Knipellen