We zijn vandaag aangekomen in een voormalig klooster in Chaumont le-Bourg na een lange en zware rit door het Centraal Massief van Frankrijk. Gister zaten op een industrie terrein tegen Roanne en moesten vanmorgen eerst een track volgen die Henk gemaakt had om weer op de route van Paul Benjaminse te komen. Vanaf daar leek het of we zouden afdalen maar het tegengestelde bleek het geval het was vals plat dat al de nodige inspanning kostte om in Renaison te komen.VAnaf die stad leek het of we een weg moesten volgen maar het bleek een naastliggende weg te zijn die naar het stuwmeer ging. Velen vanan ons reden eerst verkeerd maar konden door een klein weggetje met afdaling op de route komen naar het stuwmeer. Anderen zijn te ver doorgereden en moesten terugkeren en maakten daardoor een extra klim en meerdere kilometers. In het stuwmeer stond het water op een bijzonder laag peil . Daarvandaan kwam de eerste klim naar boven de 900 m wat de nodige inspanning kostte van de accu's en de benen. Daar we een redelijk aantal kilometers onderweg waren wilden Hannie en Ria even pauzeren wat ik niet gemerkt had, daar ik naar het hoogste punt van 1920 m wilde fietsen, maar later troffen we elkaar weer bij een kruising van wegen, waar ik een foto maakte. Er volgde toen weer een afdaling met een mooi uitzicht op het heuvellandschap. Bij Les Salles wilde ik proberen mijn accu op te laden, maar het restaurant was alleen vrijdag zaterdag en zondag open, dus maar door rijden. In Noiretable lukte het wel omdat er een bistro open was en de zon scheen en we op het terras konden zitten. Maar de zon stak en er kwam een regenbui opzetten. Hannie en Ria gingen verder en ik heb nog een half uur langer gewacht om de accu op te laden, wan er kwam nog een top van boven de 950 m. Toen kregen we een lange afdaling naar Brugeron en weer een klim naar nog eens 960 m in St Piere, waar we Henk al met de bus troffen, maar ik dacht de afdaling wel te kunnen doen naar Ambert. Ondertussen was Lia ook uit de bus gestapt om mee af te dalen en in Ambert meenden we het laatste stuk ook nog wel te kunnen doen, daar ik St. Piere de accu aan Henk gegeven had omdat die op was. Het laatste stuk was dus wel zwaarder dan verwacht en dan vooral zonder ondersteuning. Hannie en Ria konden met hun e-bkes het hotel bereiken en Lia ook maar ik heb de twee laatste kilometers een lift gehad van Henk. Gelukkig is iedereen met of zonder hulp bij het hotel aangekomen.

Geschreven door Ellertfietst