Dresden is een mooie stad maar voor ons was een middag genoeg om te bekijken, de oude gebouwen staan allemaal dicht bij elkaar en het plein voor de Zwinger was erg open, geen boom te bezien en bij de Zwinger waren ze met de restauratie bezig en was de tuin een grote puinhoop. We gingen toen maar op zoek naar eetgelegenheid en vonden die bij Alex een Duitse van der Valk zal ik maar zeggen. Het City Herberge was een behoorlijk nieuw gebouw en wij hadden hostel geboekt, dan heb je een slaapkamer en de wasgelegenheid op de gang. Mijn kamer lag gunstig bij de herenvoorzieningen en Hanny en Ria hadden een kamer niet ver van de dames gelegenheid. Vanmorgen waren Hanny en Ria al vroeg om in de schaduw van de bomen uit te kijken. Ondertussen had ik mijn fiets verplaatst en wisten ze niet waar ik was en ik wist niet waar zij waren, maar dat loste zich al snel op. We meenden niet gebruik te maken van het Frühstück in het hostel, maar naar de bakker voordeliger uit te zijn, maar dat viel een beetje tegen. Maar een goed ontbijt is nooit weg op een dag dat de temperatuur boven de dertig graden komt. We volgden de Elberadweg naar Pirna om daar koffie te drinken. Pirna is de stad waar Tetzel vandaan komt de priester die de aflaten aan de man bracht waar Luther zijn stellingen mede op baseerde. De bidons werden weer gevuld bij de Informatie zodat we eerst weer vooruit konden. Na Pirna konden we kiezen voor de rechter of linkeroever van de Elbe. De rechteroever gaf aan een paar klimmen te hebben en de linker waar we waren dat het een Radweg in planning was, we kozen voor de laatste en dat gepland zijn viel genoeg mee, er lag een goed geasfalteerd fietspad en nog een heel klein stukje grindpad. Gelukkig was er veel begroeiing langs het pad zodat we redelijk van de schaduw konden gebruik maken. Het fietsen met dit warme weer vraagt wel de nodige stops om wat te drinken. In Köningstein hebben goed bijgetankt en na een rustperiode weer verder gefietst door het mooie dal van de Elbe de Saksische Sweisch genoemd. Door onze keuze aan de linkeroever te blijven hoefden we de Elbe niet over per veerpont of brug, alleen bij Dėcin moesten we de brug over om in de stad te komen en bij ons overnachtingsadres een nieuw modern gebouw, waar de fietsen op de eerste verdieping in kluizen gezet konden worden en we een ruim appartement hebben. We konden ons eerste drankje nog met Euro’s betalen, maar zien hoe hé straks bij het eten gaat.

Geschreven door Ellertfietst