Het is vandaag nog nevelig, maar niet echt koud als ik om goed negen uur van mijn slaapadres vertrek. Nu moet ik eesrt zien richting Gramsbergen te komen en doe dat langs het Coevirden Vecht kanaal. Vlak voor Laar ga ik de grens over en fiets langs een mooi fietspad langs de Vecht. Totdat ik op een gegeven moment met een zelfbedien pontje naar de overkant verder moet, dat gaat allemaal goed, maar draai me het leplazerus om naar de overkant te komen. Maar dat heb je als je alleen fiets dan is er niemand om te helpen of het even van je over te nemen. Het fietspad langs de Vecht gaat tot Emlichheim waar ik naar het noorden fiets om verder te gaan langs het Coevorden-Picardi kanaal. Zoals gisteren dus veel kanalen, want dit gebied is ook van moeras tot turfsteek gebied geweest. Ik maak een slinger om Neugnadigheid waar vroeger verdreven Hernhutters uit Polen en Pruisen hier een goed heenkomen vonden. Het fietsen langs de kanalen doet herinneringen opkomen over de fietspaden in Frankrijk langs de kanalen omdat de rivieren niet bevaarbaar zijn. Ook het gevoel van verlatenheid komt bij je boven, maar dan ineens als ik op een brug van de Vecht sta is er Nederlandse Santos rijdster die me de weg vraagt. Ze heeft in Nordhorn overnacht op de kamping waara het gister flink geregend heeft en heeft hem nat achter op de fiets. Ze zou de Vechtroute volgen maar die kronkelt nogal en ze heeft ergens een bordje gemist. Gelukkig kon ik haar de weg naar Wilsum aangeven en zo gingen we elk weer een andere kant op. De slinger via de Spöllberg heb ik niet genomen was hier al vaker op de Saksenroute en ben van Esche rechtstreeks naar Neuenhaus gereden om te lunchen.
Vanuit Neuenhaus gaat het langs de grens met Nederland naar Nordhorn, wat een leuke stad is die zichzelf wasserstad noemt vanwege de waterverbindingen, waar vandaan de Bentheimer stenen b.v. naar Nederland gingen vor de bouw van kerken. Via Brandlecht gaat het naar Engden en als ik over brug fiets schiet de kettinggeleider in de trappers, hoe dat mogelijk is weet ik niet, misschien dat ik met mijn schoen hem geraakt heb. Gelukkig kan ik het weer redelijk fatsoenlijk terug buigen en vastklemmen zodat ik weer verder kan fietsen en kom dan nog vroeg in Schüttorf waar ik geen geschikt terras vind maar wel een bakje langs het water om wat te rusten en niet voor vier uur bij het gast adres aan kan komen. Het is een zeer ruime villa met alle voorzieningen ook voor B&B te boeken. In het stadje zijn wel vier pizzarites, maar die zijn alleen maar open voor afhalen dus zoek ik wat anders een steakhaus terwijl overal tv en geluid van het voetballen van Duitsland te horen is. Dit was mijn verhaal vandaag.

Geschreven door Ellertfietst