We zijn vandaag de waterscheiding van de Rijn en de Donau overgegaan, dat wil zeggen dat we een flinke klim moesten maken, maar ook dat we in een heel andere omgeving terecht zijn gekomen. De afgelopen dagen stonden naast de fietspaden en wegen veel vruchtbomen en reden veel afgevallen appels, peren en pruimen fijn. Ook waren er wel mensen die de goede vruchten tussen het gevallen fruit probeerden te zoeken. We fietsten veelal langs rivieren of beekjes in soms brede en dan weer smalle dalen en er waren bossen zodat we niets van de omgeving konden zien. Een enkele keer was er een ruim zicht op de omgeving en dat beviel ons heel goed. Vanaf Ellwangen hadden we al een glooiend terrein met akkers maar ook met weiden die behoorlijk groen waren. In de verte zagen we een burcht en hadden niet het idee daarheen te moeten, maar dat bleek wel het geval te zijn met een stijging van 7 % over ruim 2 km. De burcht was de moeite waard om te bezien en op de spots in de straat stonden teksten, ook deze : De midden weg is de enige die niet naar Rome gaat. Wij proberen wel de weg naar Rome te vinden en doen daar nog een aantal weken over. Na 40 km was er op zondag een pizzarette waar we koffie konden drinken, maar we mochten niet aan de grote tafel zitten want er kon eens een grote groep komen. Onze fietser uit Wouw troffen we hier ook op het terras en hij vertelde dat hij vorig jaar deze route ook al gereden had maar niet alles onderweg had bekeken en ging dus dit jaar nog een keer dezelfde route. In Dillingen aangekomen hebben we eerst wat gebouwen bezocht en zijn toen in de zon op een terras gaan zitten om wat te drinken. De camping is aan de schöne Donau gelegen en de kok is weer druk bezig met het klaar maken van het eten. We wachten maar weer af, gister was het linzen stampot dat zeer goed smaakte en zal vandaag ook weer goed zijn. Oant moarn.

Geschreven door Ellertfietst