Na een voor sommigen van ons onrustige nacht zijn we vanmorgen niet met 10, de groep vanaf Wessem op de fiets gestapt, maar met 12 want de twee zeeuwse dames Denise en Diana waren op de camping aangekomen om met ons de tocht verder te fietsen. Onderweg voor Chartres was Ria ons fietsteam nog komen versterken en zouden we eigenlijk met 13 mensen op weg gaan. Een paar dagen geleden was Rinie ons manusje van alles uitgegleden bij het uitstappen uit de truck en na enkele pijnlijke dagen bleek dat hij zijn zwevende ribben gekneusd had. Hij heeft op doktersadvies besloten niet verder mee te gaan en heeft Antoon daar van verwittigd. Morgen zal zijn dochter hem komen halen en mogelijk een vervanger meenemen. Om te helpen met allerlei zaken is Ria vandaag niet gaan fietsen maar met de truck meegegaan, wat ze in andere jaren ook wel gedaan heeft. Morgen zien we dan wel weer verder, wat er gaat gebeuren. De camping in Château-Garnier is heel sober en ligt tegen een grote visvijver aan, waar geavanceerde hobby vissers proberen wat aan de hengel te krijgen. Vannacht was er nogal wat leven rondom de camping op de vijver en heeft een aantal mensen behoorlijk uit de slaap gehouden. Er waren mensen gekomen en grote lichten aangedaan er werden autodeuren hard dicht gesmeten en luid gesproken en met lichten en schijnwerpers van alles gedaan. Anne heeft de mannen gesommeerd om silence te betrachten en met de zaklamp hun dat beduid.
De eerste stopplaats om foto's te maken was Charroux met bijzondere resten van een oude abdij, waar er foto's van gemaakt zijn en anderen wilden alwel koffie drinken maar we hadden nog maar 15 km gefietst. De groep splitste en een deel reed verder naar Nanteuil om daar koffie te nuttigen en daar kwamen we allemaal wel weer samen. De route was aardig heuvelachtig dat betekent wat klimmen en weer afdalen, klimmen en weer afdalen. In Nanteuil mochten we bij een restaurant niet op het terras zitten omdat het bestemd was voor mensen die komen lunchen, gelukkig verderop was ook een mooi terras. Bij de mooie kerk van Saint Amant hebben we ons brood opgegeten en zijn daarna verder gefietst om nog in Brie wat te drinken. De weg door Angoulême vanaf de track naar de camping verliep goed en zo kwamen we om half vijf op de mooie camping met zwembad aan. Drie jaar geleden kostte het ons nogal wat moeite om bij de camping te komen. Het menu van de kok Sven hing al aan de keuken dat leek ons wel goed en zal ons wel weer smaken.

Geschreven door Ellertfietst