Rond zes worden we wakker en ik hoor het sputteren op de tent dus gauw in de benen en de spullen inpakken.
Gips pakt de matrassen in de hal van het appartementen blok en ik ruim de tent op.
Een dik uur later zijn we weer klaar voor vertrek en omdat we na kloppen op de deur van Joe geen gehoor krijgen hangen we de klompjes mooi an de kruk.
We willen ze ook niet wakker maken.

Vandaag willen we de stad uit richting zee
en gaan door de wijken waar alles opvallend rustig is.
Tis zaterdag en voor de Joodse gemeenschap betekent dat de rustdag.

Er is ook niet veel los maar via een man komen we bij een koffie bar terecht.
In deze stad is niet alles gesloten er buiten vaak wel.
Ondanks de prijzen nemen we een koffie en heet water en een choco en amandelkoek we genieten er met volle teugen van.

Bij dit soort tentjes hebben we ook even weer internet.
De telefoon valt namelijk weer buiten onze bundel hiero.

We gaan richting strand en bij een strandtent kunnen we het mooie strand op en lopen we langs de zee.

De ruige stijle rand van zandsteen an de ene kant en de branding an de andere zijde geeft een prachtig beeld.

We lopen niet te hard want gips haar knie werkt nog niet zo hard mee.
Er lopen hier diverse joggers en er hangt een relaxte sfeer bij de strandtenten.

Ook veel mensen lopen hier met hun hond wat soms wat pijnvol is om te zien.
Gelukkig lopen hier niet veel honden in t wild zo as veel In de andere landen.
Ze bent der hier ook wies met.

Er zitten wat mannen te vissen en een man houd me an…hij is nieuwsgierig en wil ons wel koffie aanbieden.

Gips is al een stuk verderop waar ze ook staat te kletsen met een stel.
Deze vriendelijke mensen willen ons ook wat drinken aanbieden en we lopen gezamenlijk een stuk op richting een volgende strandopgang en strandtenten.
T hef hier wel wat weg van onze Hollandse kust.

We ploffen lekker neer in de stoelen in het zand en we hebben direct leuke gesprekken..er is best wel een klik met Yanin en lilach .
Ze reizen ook graag per voet en worden gegrepen door onze verhalen.
We krijgen drinken aangeboden en een koekje en dan stelt Yanin voor dat we met hun mee gaan naar huis.
Ze hebben vanavond het Chanoeka lichtjes feest met familie en willen ons er ook graag bij hebben.
We mogen ook blijven slapen en hij brengt ons dan morgenvroeg weer terug op deze plek.

Het klinkt niet verkeert en tis ook goed voor gipsy om niet te veel te lopen dus gaan we met hun mee.
Ze willen even langs de winkel en dan gaan we weer richting de vlieghaven waar hun woonwijk is.
We komen echt nooit bij de vlieghaven weg zeggen we lachend.

Ze wonen mooi in een groot huis en tis van binnen heel relaxed met grote wandkleden uit India en mozaïek creaties van lilach zelf an de hoge muren in de kamer.

Er is een van de kinderen in huis..de dochter van 17 die ook spontaan en heel aardig is.
Bijzonder om zo maar weer in een familiehuis binnen te vallen en dat ze het feest met ons willen delen.

Ze zijn helemaal niet zo religieus maar Yanin weet wel heel veel van de historie en de religie van het land.
Hij maakt lesprogramma cq modulus voor jeugdopleidingen met thema s as toveren en rechten maar dan zo dat ze het moeten uitbeelden.

Zei heeft een hoge functie bij de politie en werkt in Jeruzalem.
Ze hebben elkaar leren kennen in hun legerdiensttijd welk hier voor iedere burger geldt en bijna 3 jaar duurt.

Yanin heeft eerst wat kleins voorbereid om te eten. Pita broodtjes met humus en groentes.
Dan komen de familieleden een voor een binnen …oom en tante, de moeder van lilach en nog een nicht met kinderen. Ze hebben ook allemaal eten mee genomen.

Vanavond branden er 7 lichtjes en er word weer volop gezongen.
Dit is voor ons ook heel mooi. Toch een beetje kerstnacht.
We hebben na de lichtjes nog leuke open gesprekken over het ontstaan van het land Israël…De Palestijnen en hoe het allemaal een beetje in elkaar zit.
Tis wel even anders dan hoe het ons word voor geschoteld via de media.
We drinken nog wat en dan gaat ieder weer weg een voor een.

We kunnen ons lekker douchen en krijgen een groot bed.
Morgen moeten zij ook weer vroeg op dus we maken het niet te laat.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg