Rond zes wakker.
We kunnen water koken voor de koffie en/of thee eem afwassen en spul in de rugzak en we kunnen weer löss tegen half acht bij de pad, eerst langs de dorps boulevard en havens en daarna verder door de bergen over de del Viandante (wandelroute) We pauzeren op de berg bij een oude kerk die wat in verval is. Het hef altied wel wat zo n kerk wat afbrokkelt.
Door de bergen is het weer knap klauteren. Tis ook goed warm
Bij het volgende dorpje ff zwemmen maar eenmaal uit het water begint het te donderen en eem later druppelt het al dus de spullen maar weer op de nek en verder. Het wordt er wel benauwd van en het klimmen ben ik eigenlijk wel wat zat. Carla komt ook nog ff langs om o.a. een nieuwe waterzak te brengen die ik kwijt was geraakt. Carla ja ook die dizze blog nakijkt. Best wicht. Vandaag komt ook neef Manfred compleet met gezin ons bezoeken,
Ze zijn ook op de terugreis van hun vakantie an de Adria
Ook deze dag moeten we ook een stuk over de gewone autoweg die langs de bergen en het meer kronkelt en het is soms goed ff oppassen met die Italiaanse rijstijl. We lopen tegen het verkeer in en Maurice an de lijn.
In een dorpje worden we aangehouden voor het maken van een foto en daarna nog geïnterviewd door een wandelaar die het later op internet zet van het plaatselijk nieuwsblad. Het leste stuk gaan we weer door de bergen en weer terug naar het meer om een mooi plekje te zoeken waar we Manfred en gezin kunnen ontmoeten. We lopen wel wat om maar dat gef niks. Het stadje voor de nacht is Abbadia en de Rk kerk lig mooi an het meer. We treffen de pastoor een heel vriendelijk ogende man bij zijn kerk. Hij begrijpt ons goed ondanks de taalbarrière en laat ons het plekje zien achter een groot omringt hek achter de pastorie waar een wc is en tenten staan waar ze net een feestje hadden van de patroonheilige. Drie dames zijn druk met de spullen an het poetsen en opruimen. Ik help nog eem met om een groot keukenblok de berg op te drukken richting opslag an andere kant van de hoofdstraat.
We gaan eerst nog even lekker zwemmen en we hebben ook al contact met Manfred die vlakbij een hotel heeft geboekt en zo bij ons langs komt. Ik drink een ijskoud biertje en Gips een koude blik fris welk nog over was van het feest en die we van de dames kregen. We lagen bijna te slapen op ons kleedje toen daar ineens de familie bij ons stond. Wat mooi om toch je eigen mensen te treffen op zulks bijzondere plekjes. Manfred Sanne en dochtertjes May en Nymm hebben het mooi gehad in Italië. En we gaan gezellig uit eten met mekaar Manfred get nog eem mee te praten als Sanne de meisjes te bed brengt. We kunnen goed met mekaar. Hij komt morgenvroeg ons ophalen om ons een klein stukje te rijden naar het stadje Lecco die alleen via de snelweg is te bereiken en we ook bewust anders zijn gelopen zodat we elkaar konden treffen.
We maken ons bed op en zo slapen we tussen de catering van het feestje.

Trusten

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg