Om half acht wakker en mijn wasje is zo goed as weer droog. Ik ga weer na de dienst en zie mijn kamergenoot en later Bil en zijn maat. We gaan weer met z n allen warm eten en dit keer groene kleine bonen in saus met brood en wijn.
Ik kan mijn Russische monnik nergens meer vinden… hij zal wel weer op tijd naar zijn plek in t bos zijn gegaan. Ik hoop maar voor hem dat zijn rugzak en stok er nog liggen. Alhoewel ik denk niet dat daar veel passeren.

Ik pak mijn spullen en ga naar het Hoofddorp. Bil en maat vertrekken vandaag weer naar huis.
In het Hoofddorp Kayres koop ik nog een zoete koek bij de bakker en verderop zit een koffie bar waar ik plaats neem.
Ik heb hier ook goed bereik voor radio Drenthe. Tis weer leuk ff kletsen met Judith.
Een Russische geschiedenis leraar genaamd Iwan die nu in Litouwen woont zit naast me en trakteert me op een choco koek hij is heel aardig en geïnteresseerd in mij.
Bij afscheid krijg ik een dikke omhelzing en ik denk bij mezelf …weer een aardige Rus … net in deze tijd as of het zo moet zijn.

Ik ga naar het klooster an de andere zijde van het schiereiland waar ik over hoorde vanwege het belangrijkste Maria Icoon die nooit van Athos gaat.
Het verhaal gaat over de tijd dat de Ottomanen het heilige christelijke eiland in handen kregen en alles wat maar belangrijk was verbranden of in zee dumpten. Athos was een eeuw eerder dan de rest van Griekenland bevrijd en in die tijd ving een visser met zijn speer het betreffende icoon van Maria en toen hij het uit zee hield kwam er bloed uit de plek van de wond in Maria s gezicht.
Nou daar moet ik maar s heen…ik heb al meer Maria beelden met zulke verhalen gehad op de reis en tis net as bij de rozenkrans met weer een kraal eraan.

Het is bergafwaarts naar het Ivron klooster en ook deze is een prachtig bouwwerk.
Ik bezoek de kerk waar het oude icoon verguld hangt. Het is in zo n klooster en kerk allemaal wel behoorlijk indrukwekkend en iedereen bid en maakt steeds kruistekens.

Langs deze kust kan ik nog naar andere kloosters en morgen hoop ik dan weer een boot te krijgen … het is afwachten want het was deze dagen te onstuimig op zee en gingen ze niet Ivm niet aan kunnen leggen.

Ik pak een pad langs het strand en af en toe een oud bouwwerk.
Ik heb mijn zoon Bas even an de lijn en dan valt de verbinding weg. Gelijk moet ik langs een omgespoelde boom en wacht mijn kans af as een golf terug trekt
Dan blijf ik hangen met mijn rugzak an een tak en een golf komt zodat mijn schoenen in zee zitten. Uit reactie ook nog een tak langs mijn gezicht wat een kras oplevert. Waneer ik voorbij ben merk ik ook nog dat een van mijn telefoon oortjes in zee is gevallen. Dikke sjit. Ik gooi mijn rugzak af en klim in de boom om te kijken of hij ergens ronddrijft maar helaas…die ben ik kwijt.

Bij een stroompje verderop van de berg spoel ik zoveel mogelijk mijn schoenen af.

Zout is niet best … bovendien laten ook deze schoenen van voren ook alweer los.
Het zijn de zelfde problemen bij de Meindel schoenen.. tis echt een productie fout.

Ik heb zo onderhand wel wat met de luchtbedden en schoenen .. maar goed ik moet maar weer opzoek naar lijm.

De weg vervolgt over zand en rotsen met leuke klimpartijen. Ook hier groeit Erica heide en ik neem weer een takje mee. Overal op mijn reis vind ik een stukje Erica.
Ik vind wat ook leuke stukjes aangespoeld touw voor an de tas en kan handig zijn.
Dan zie ik het volgende klooster Stavronikita wat een kasteelachtige toren heeft.
Het heeft ook een mooie groentetuin.
Het klooster is niet groot … en as verwacht is geen plek voor de nacht.
Ik krijg wel wat snoepjes en wat te drinken.

Verderop is een groter klooster waar waarschijnlijk wel plek is dus daar maar op an.
Het is vanaf hier te zien en ik kan verder langs de kust en een pad door bossages verteld me een van de monniken.

Het is een leuk pad en een uurtje verder kom ik aan bij klooster Pantokratoros.
Ik ben net op tijd voor het eten en kan daarna inchecken voor een plekje.

De gasten monnik is aardig en ik mag nog wat gaan eten wanneer ik mijn kamer heb.
Een grote kamer heb ik die normaal vol zit maar ik ben er nu alleen.

Ik krijg reist met soep en brood en een man uit Rusland die hier as gids optreedt zit naast me en werkt ook af en toe as vrijwilliger.
Hij gaat ook met zijn gasten te voet over het eiland om de juiste pelgrim beleving te krijgen en zodat je alles goed in je op kunt nemen. We wisselen contacten en ik ga me daarna douchen.

Savonds drink ik nog koffie in een gasten ruimte en tref een andere gids die geïnteresseerd naar mij is. Hij Athanasios zag me deze dagen vaker lopen over het eiland. We praten een tijd en hij vind het inspirerend wat ik doe. Zijn zoon studeert in Amstedam.
Hij regelt veel pelgrims reizen voor buitenlanders van ver.
Momenteel heeft hij twee mannen uit Amerika en die van oorsprong uit de Filipijnen komen.
Morgen wil hij in de ochtend ook voor mij bellen met de kapitein as de boot wel vaart.

Ik ga nog even mijn dagboek bijwerken en een blogje tikken op de slimme telefoon voor ik mijn ogen weer dicht doe.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg