Rond zes weer de ogen los en toen moest ik eerst nog het verslag afmaken, aangezien ik de ogen gisteravond niet meer los kon houden. Het was nog eem barre gezellig met de twee vrouwen. En toen Gipsy ging douchen, bleef ik met de bijzondere vrouwe Gerlind doorkletsen ze vertelde ons dat ze geboren was wat nu behoort tot Polen aan de grens met Tsjechië. Daar zijn haar moeder en vader, die priester was, weggevlucht naar Berlijn voor de Russen in de oorlog. Het was een groot schandaal als kind van een priester, maar dat hoorde ze pas als twintiger van haar moeder. Toen was haar vader reeds omgekomen tijdens de oorlog met 43 jaar. Kun je het je voorstellen.... pff en dan de muur zien opbouwen en later weer afgebroken. Ze was er zelfs bij dat JF Kennedy de beroemde woorden sprak "Ich bin ein Berliner” !! Later is ze hier dan komen wonen bij haar man die zo'n vier jaar terug is overleden. Toen ik haar vroeg over de mooie toren op de berg die goed zichtbaar is vanuit ons zitje, vertelde ze me dat daar het was waar de Saksen zijn bekeerd.

Toen ik vanmorgen dan ook opstond was ik gelijk weer vol energie om dat bergje te beklimmen. Want dat verhaal fascineerde mij al sinds ik het hoorde bij een van de eerste klein theatervoorstellingen van onze beroemde dorpsgenoot Lohues. Eigenlijk ben ik zot op verhalen uit het verleden. Na een fijn ontbijt en knuffel namen we afscheid van Gerlind; dus nach oben geschwind! Eerst nog via oude kopergrotten en een oude joden begraafplaats en eenmaal boven, kwamen we eerst een oude stenen schandpaal tegen. Daarna een kerk, die ook een nieuw leiendak kreeg en dan daar kwam hij; de oude, deels barokke, deels gotische kerk op de plek waar vroeger Irminsul (een waarschijnlijk zeer oude eik) had gestaan. Deze, met mogelijk oude schatten in de bodem, werd geplunderd door de mannen van Karel de Grote. Hier werd dus de grote Saksen chef Widukind op de knieën gedwongen om zich te bekeren tot het Christendom door Karel in jr. 772 na Chr.

Geweldig om hier te zijn!! Ik voel dat hier zo op de “via Germania” omdat we door een geschiedenisboek heen wandelen. Ik bel dan ook vaak even met collega kameraad Alex (lex) om dit te delen. Dat wandelen gaat gelukkig ook alweer wat beter met die rechter kleine. En we willen vandaag ook niet te gek doen. Een einde verderop een mooi klein kapelletje op een berg met supermooi uitzicht. Het is een zogenaamd galgenbergje met in de kapel het opgebaarde Jezus (een versteende versie) met links een godsbeeld van Petrus en rechts moeder Maria.

Verder onderweg, deels op de straat en deels landwegen, kwamen we nog een vlot jong Hollands stel tegen incl. grote Sint-Bernard. Hij komt uit leiden en zij uit Grouw en nu samenwonen in Oosterwolde. Toen ze hoorde waar we vandaan kwamen vertelde ze het zeer gevoelige overlijdensverhaal van een oud klas- en voor ons een dorpsgenoot. Heftig wanneer je zoiets meemaakt.

We gingen weer verder na uitwisselen van slimme telefoongegevens. Onderweg nu een heel ander landschap van glooiende graan- en akkervelden met hier en daar een grote windmolen. Rond de middag kwamen we langs een fijne relaxplek waar reeds verschillende lui ontspanden met een biertje en groep jongelui met grote grill-uitrusting. Hun drinken lag bij een fontein in een krat in het aanwezige voetbad. Het voetbad werd eerst door de pelgrims gedoopt met onze voeten; heerlijk koud en goed voor de bloeddoorstroming.

Gipsy had het goede idee om de reeds gisteravond geroosterde worsten te gaan opwarmen en dit te vragen aan de groep jongeren of deze ook op de grill mochten. Ze bleken deels uit Kazachstan en deels uit Siberië en Duitsland te komen. Dat kon en we moesten ook maar eens een grote vleesspies van hun proberen; gemaakt naar een recept uit vroeger heimland. Ook moest ik een biertje meedrinken; wat een gezelligheid! We wisselden zo in korte tijd heel wat cultuurgesprekken uit. Ik moest het natuurlijk ook ff hebben over onze cultuurbeesten Bertus en Betsy; het culturele mammoet stel, en ze werden dan ook gelijk uitgenodigd op het volgende Österfest. Het paasvuur. De ene jonge man was al niet meer te houden, wat een enthousiaste lui.

We moesten op gegeven moment toch eens verder, na ook nog eens een gemaakte groepsfoto. Dat zijn nog eens fijne pauzes. We naderden door de glooiende landschappen het plaatsje A dorp in de buurt van de skigebieden. Daar aangekomen ging Gips eerst naar de winkel voor eten en ik richting een oud Romaans kerkje uit 1100 na Chr. en pastorie. Niemand thuis of in de kerk. Toen werd ik aangehouden door Johanna, die me vroeg of ik pilger war en of ik in de kerk wilde en ook kon ze zorgen voor onderdak. Ze wilde ook nog graag een interview doen met ons voor hun eigen app uit deze streek. En mogelijk de regiokrant. We werden vervolgens door haar vader opgevangen en rondgeleid in de oude kerk en ik ging de toren met hem in, toen hij in de gaten kreeg wat mijn werk was. Mooi weer ff de lucht opsnuiven van zo'n old gebouw.

We kregen ook vlot een bericht van de dochter dat we vannacht konden overnachten bij nicht Sandra, die ook wilde pilgern. God we hadden het zo weer voor elkaar. Na het interview bij hun thuis op het terras, werden we naar Sandra gebracht, die ook zeer vriendelijk en open was en ons direct opving. We kregen een bed in de woonruimte in de kelder en douchen was geen probleem. Morgen zijn we alweer twee weken bij het pad en man wat giet het eigenlijk hard.

En we zijn het nog lang niet....zat. zat!! Op naar morgen; de eerste van juli.

Trusten

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg