Om 0.00 hebben Herbert en ik mijn gipsy al toegezongen meertalig voor haar verjaardag viel Glück. Dat hoop ik in dit geval ook echt voor haar en vreemde situatie dat ik nu niet bij haar ben.

Ik sta op zo rond zeven uur in het toch wel kold en rokerig hokkie. De boel eerst inpakken en dan an de frustuck buffet. Die ik wel gewoon betaal net als de biertjes.
Herbert komt nog weer bij me zitten en laat me oude plaatjes zien van hoe zijn café / herberg er eerst uitzag.
Toen was het hier nog gezellig zegt hij. Nu woont hier haast niemand meer.

Ik pak mijn tasse en hij ziet de klompjes die hij heel leuk vind en ik geef hem een paar .
Dan weer op pad de berg af weer en op straat tegen het verkeer in.
Bij een klein plaatsje even pauze maken voor een gemeentehuis waar ik een paar stempels scoor.

Weer over teerstraat en parallel lopende bospaden en stromende rivier.
Lekker de voeten in het water en het t’shirt wassen. Die hang ik vaak te dreugen an de tasse. Net als de onderbroek.

Dan weer lichte stijging richting een ski-oord . Een leuke plaatst met meerdere kerken en eentje heeft een mooie muur schildering van Christoffel onze reis heilige. Die heb ik en Gipsy ook om de nek gekregen van de moeder van mijn zoons Marcia.
Gipsy bel ik ook wat vaker gezien ze jarig is en heb haar dikke bos rozen heb laten bezorgen door grote huisvriend Cor.

Ze heeft nu niet zo veel zin in haar verjaardag en dat is te begrepen maar ze zoekt in de avond de kinderen en kleinkinderen op.

Ik ga verder op pad en kom over een golfterrein waarbij ik denk de weg wat af te kunnen snijden. Ze kijken me wel wat vreemd aan ik met mijn grote gekrulde wijnstok en zij met hun golfstok. Ik moet aan het eind toch over een hekje maar lukt me mooi.

Ik zie de twee naast elkaar liggende kerkdorpjes al liggen. St Martin eerst maar eens kijken. De kerk is open maar er is niemand. Een man die de bloemen verzorgt bevestigd dat en verwijst me naar groter buur plaats St Micheal.

Daar bij de kerk aangekomen is er ook een pfarrheim die deels een bieb is. Ik vind niemand. Dan komt er een jonge man aan de bel. Hij huurt een deel van de pastorie. Hij belt voor mij een mevr vd kerk. Ze zegt dat ze het jammer vindt maar niet kan helpen gezien er net een wisseling is van pastoor en geen beslissing kan worden genomen. Tis me weer wat dus maar weer verder bij de pad.

In het gezellige plaatsje loop ik langs een kraam waar ik eerst van dacht een kippen aan het spit kraam te zijn. Het is echter een drink tentje en er staan een paar gezellige kerels bij. Ze lachen en roepen me toe of ik eentje wil drinken. Dat doe ik mooi even en al gauw krijg ik een tweede glas radler.
As ze mijn verhaal horen zegt de ene met de naam Wolfgang je kan ook bij mij slapen. Dat is ja super.

Maar hij zegt nog even te willen blijven. Zo krijg ik nog een gekookte knakworst en we drinken mooi wat biertjes. De andere man komt uit Wenen en is hier een paar dagen. Er komen meer mensen bij een bijzondere man Ralph met leuke hond . Een gepensioneerde man en later een kameraad timmerman die Wolfgang Christiaan heet.

Het blijft nog mooi even gezellig als er ook nog een kerkkoor bij komt.
Verschillende krijgen de blog en we hebben mooie gesprekken.

De grote Timmernan komt ook nog met een eigen gemaakte gerookte spek om met elkaar van te eten en een pot zelf gemaakte honing voor mij voor onderweg. Speciale honing van bloemen op 2000 m hoogte. Das wat dunner as de normale maar donders lekker.

Dan nog een laatste fruitborrel en we gaan op het huus van Wolfgang an.
Hij is met de fiets en nu aan de hand en dat is ook wel net zo verstandig. We moeten nog een 1,5….2 km en dan zijn we bij zijn grote witte familie huis.
Hij heeft het grotendeels zelf verbouwd.
De goede kerel lig er uit, want hij heeft een tijd terug een sten gehad na een hartinfarct.
Even goed ontspannen was wel fijn zegt hij.

Onder in zijn huis wonen pa en ma en op de eerste etage zijn zoon met vrouw en bovenste woont hij met zijn vrouw.
Ik krijg een plek in voormalig jongens kamer met een heerlijk bed.

Heerlijk slapen. Wat weer een avontuur.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg