We konden uitslapen maar werden toch wakker zo rond kwart voor acht in het zaaltje ingericht voor kinderdienst. De energievolle Mathias komt nog langs voor een praatje. Hij gaat vaak fietsten om het meer of door de bergen. Hij is een druk man, die ook muzikant is en veel nieuwe dingen doet binnen de kerk. Hij heeft ook een vette motor; zo'n Honda Afrika geval. Hij praat ook zo graag, dat ik me gewoon vaak mot inhouden en dat gebeurt niet vaak. Hij vertelt ook dar er haast elke week wel reizigers of pelgrims langskomen. Dat is best veel. Er was er eentje die drie wintermaanden bleef hangen.

We namen afscheid van hem en gingen zo rond half elf weer te voet verder met onze bijzondere reis. Vandaag dus langs de Bodemsee aan de duutse kant. We namen, na advies van een oud mannetje, de wandelwegen door de bergen langs het meer. Echt mooi hier. We kunnen ons goed voorstellen dat hier een bult volk het goed naar de zin hebt. Zulke mooie uitzichten vanuit de bergen met bronnen en hutten met grilplekken. We kiezen toch weer voor de straatjes langs het meer en willen natuurlijk nog ff weer zwemmen met zijn drieën.

Bij de sussmeul komen we uit bij een fkk c.q. naaktstrand. Nou ja; de hond is toch altijd zonder zwembuks, dus hier lekker ff zwemmen en eten. Echt genieten! Er zijn wat vrouwen die net vertrekken met hun hond en we hebben leuke gesprekken over onze reis, maar ook over de Duitsers die ons zo goed hebben verzorgd onderweg. De ene vrouw geeft ook wel de minpunten aan. Ze heeft twee aangenomen kinderen uit Brazilië, die moeilijk werden geaccepteerd door sommige. We spraken erover dat het ook wel een tijd is waar weer van alles kan gebeuren. Ze krijgen onze contactinformatie voor dizze blog en de ene vrouw geeft ons nog een tip om langs de Goldbach te wandelen. Dat doen we dan ook; het zijn zachte gesteentes die zo zijn uitgespoeld dat je er doorheen kunt lopen en er zitten ook gaten en ruimten in. Hitler heeft er nog gebruik van gemaakt as munitiedepot. We naderen ook een heel oud vroeg romaans kerkje uut 800 welke is gesticht door de Zweden, die hier ook een tijd de macht hadden. Binnen snuif je de oale lucht op die ik zo goed ken van onze oale kerkjes in Drenthe en Grunn.

Het voelt goed en ik bid ff bij Maria veur een gezegende verdere reis. We naderen een heel mooi stuk strand; luxe met park en al. Bij de voetbad tref ik een kerel die zomaar half Hollands prut en hij heeft een Nederlands vriendinnetje gehad in zijn jeugd. Hij kent ook Nieuw-Amsterdam en Stadskanaal.... Een bijzonder gesprek. Hij is hier as vrijwilliger drukdoende met geestelijk gehandicapten, die ons vol verbazing ankieken met onze uitrusting. Ik heb altied een zwak veur zulks volk. Die grote kinderen bent zo ongedwongen lief. Robert geeft ons nog wat tips over de paden langs het meer en ook zo over de Alpen. Verderop moet ook een grote Barokkerk staan waar ook al een paus en al is west.

Verderop kopen we wat eten en gaan we op zoek naar een plekkie. Kameraad Marcel belt net ook op dat hij reeds in de buurt is. We naderen het dorpje Nussdorf het is zeer toeristisch en geen kerk. We vragen uiteindelijk bij een oude boerderij aan het water voor een plek. De mensen huren een deel, maar brengen ons bij de eigenaar die er net aan komt scheuren met de trekker. Zijn familie staat ons te woord vanaf een luxeappartement er direct achter. De oude boer Rudolf geeft toestemming om een recht stukje gras te zoeken achter het appartement, naast een klein tuinhuisje. De, zo blijkt, nicht en mangaan gelijk in actie en we krijgen lekker koud drinken. Ook mogen we gebruik maken van een douche en toiletruimte, gebouwd in de voormalige stallen. Marcel heeft ons inmiddels ook gevonden. En we ontmoeten elkaar op straat. Direct is het weer vanouds gezellig en we zoeken een drink- c.q. eettentje. We zijn net te laat bij een eenvoudig tentje bij de boerderij. De man is niet vriendelijk en is blij dat we weer vertrekken. We gaan met mekaar in de auto richting een eettent die nog wel gastvrij is en daar gaan we fijn uit eten met mekaar.

Het begint wat te regenen dus naar binnen. Marcel wil beslist afrekenen. Hij was altijd horecaman, maar houdt zich nu bezig met probleemjongeren. We proosten op een mogelijke samenwerking en aangezien de kleintjes naar bed moeten en trouwens de groten ook gapen, nemen we afscheid en gaan lekker vlak op Rudolphs zien erf.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg